'Invinceble' en 'Unstoppable'...twee woorden die ik als titel in mijn blog gebruikt heb.
'Onoverwinnelijk!
Nooit heb ik me zo gevoeld eigenlijk tot die dag, 25 augustus 2011!
Nooit heb ik me zo gevoeld eigenlijk tot die dag, 25 augustus 2011!
Kanker gaat niet winnen van mij!En ik ben totaal niet competitie gericht ingesteld!
'Unstoppable!'
"You find your faith has been lost and shakenYou take back what's been takenGet on your knees and dig down deepYou can do what you think is impossibleKeep on believing, don'tgive inIt'll come and make you whole againIt always will, it always doesLove is unstoppable!"Rascal Flatts
Nee niet te stoppen,ik ga vechten tot het bitter einde
"You find your faith has been lost and shakenYou take back what's been takenGet on your knees and dig down deepYou can do what you think is impossibleKeep on believing, don'tgive inIt'll come and make you whole againIt always will, it always doesLove is unstoppable!"Rascal Flatts
Nee niet te stoppen,ik ga vechten tot het bitter einde
en dat einde is pas over ruim 40 jaar!
Vechten, overwinnen,overleven,ook al voel ik me een 'one man army'!
Met een heleboel supporters aan de zijlijn, ik moet het alleen doen!
Net als een bevalling,iedereen kan je helpen,maar uiteindelijk moet JIJ het doen!
Vechten met de schaduwen in je hoofd,ik had het niet beter kunnen schrijven!
Thanks, Rascal Flatts & John Mayer!
"Take all your wasted honor
every little past frustration
Take all of your so called problems
and put them in quotations
Walking like a one man army
fighting with the shadows in your head
living out the same old moment,
knowing you'd better off instead,
If you only
Say what you need to say
Have no fear for giving in
have no fear for giving over
You'd better know that in the end
It's better to say too much
than never say what you need to say again
Even if your hands are shaking
and your faith is broken
even as the eyes are closing
do it with a heart wide open
Say what you need to say"
Ach het klinkt wat dramatisch misschien, maar dit waren wel de nummers die mijn gevoel overspoelden,
na het moment dat we hoorden dat ik borstkanker had!
'Say' en 'No Such Thing' beiden van John Mayer!'Unstoppable'van Rascal Flatts
"Walking like a one man army,fighting with the shadows in your head!"(Ja, dat sluit aan bij mijn gevoel)
"Ain't no such thing as the real world ,just a lie you've got to rise above"(klinkt somber hé?)
"Keep on believing,don't give in...love is unstoppable"(uit alle liefde die me omringt haal ik kracht!)
"I am Invinceble,as long as I'm alive!"(klinkt dan weer heel krachtig!)
Bovenstaande tekst van Say door John Mayer in opdracht geschreven voor de film The Bucket List.
Voor wie niet weet waar die film over gaat:
Ironisch genoeg over twee terminale kanker patiënten gespeeld door Jack Nickolson en Morgan Freeman!
Zij gaan een lijst afwerken om nog zoveel mogelijk wensen waar te maken voor ze dood gaan.
Hierbij gaat het niet alleen om hun eigen verlangens , maar proberen ook zich in te leven in de ander zijn gevoelsleven,wat voor hem van waarde is.
Bottom line : het leven gaat niet om wie de hoogste berg beklimt,maar om hoe je klimt, wat je meemaakt en wie je ontmoet !Relaties!Respect en genieten van de kleine dingen van het leven!
Ja deze hele episode in ons leven had ik niet kunnen bedenken.Je leeft je leven en hebt je zorgen om van alles en nog wat en dan opeens:BOEM!
"Take all of your so called problems and put them in quotations"
Dat is wat er gebeurt is.Hoe clichée dat ook mag klinken.
 |
| "But somethings better on the other side" |
Ik ben heel druk met het verwerken van wat er allemaal gebeurt is.Samen met ons gezin!
Ja ook dat klinkt misschien dramatisch,maar zoals ik al eerder vertelde,ben ik uitgestapt na
het 'TGV-tje overleven'van 9 maanden,op een eindstation,alleen als Remy uit Hector Malot's,
Alleen op de wereld!
Ik ben niet arm en alleen, nee ik ben rijk met heel veel familie en de liefste vrienden van de wereld om me heen!Zij zijn er allemaal voor me en vangen me echt goed op.
Toch voel ik me vaak 'Remy',alleen op de wereld.
Want ieder zijn leven gaat door en ik wil ook het mijne weer oppakken,maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan!Weer écht op eigen benen staan!Krachtig, zelfstandig, onafhankelijk en zeker geen ex-kanker patiënt!Hoewel ik zelfs dat nog niet ben ..ex,want de hormoontherapie is wel degelijk een behandeling!!
Accepteren dat er dingen zijn die ik moet loslaten en aan anderen overlaten,gas terug nemen in mijn leven zodat ik meer rust creëer voor mezelf!Life is too short, no need to rush!De tijd gunnen aan mijn hoofd en lijf.
Ik heb een plan om te solliciteren,mijn verkoop ervaringen en kwaliteiten,combineren met mijn ervaringen als borstkanker patiënt!
Ik wil mezelf terug!Ik wil niet die ex-borstkankerpatiënt zijn!Maar gewoon ÍK!
Daar ga ik aan werken!
Zwemmen,fietsen,steppen,conditie opbouwen!
Mijn haar groeit gelukkig vanzelf,dus ik lijk steeds meer op MIJ!
Natuurlijk is er iedere dag die confrontatie met mezelf.Een overgewicht van 15 kilo...een litteken in plaats van een borst.Daar gaan we ook wat aan doen!
Nu kan het nog niet,maar hoe dapper ik ook moet zijn,
ik ga ervoor dat dat er weer twee worden!Ik accepteer op dit moment dat het zo heeft moeten zijn om te overleven,maar we leven 2012!Dus over 6 maanden mag ik terugkomen bij mijn plastisch chirurg en gaan we er voor zorgen dat ik me weer 100% vrouw voel!
Mijn blog ligt uitgeprint naast mijn bed!Ik wil er wat mee!In ieder geval een aantal gebonden exemplaren, zodat we hopelijk nog heel veel kunnen lachen om hoe absurd onrealistisch ik geprobeerd heb te blijven relativeren.Surreal is het woord dat in me opkomt!"Over relativeren"zoals onze Amsterdamse Dr Rutgers mij op het hart drukte!Ik kan je nu vertellen als ik dat verhaal zo afgedrukt in handen heb wordt alles wel heel bizar 'real'!Is dat echt wat ons is overkomen?Ja!Zijn we daar klaar mee?Nee!Het blijft altijs aan ons kleven,maar wat we daar mee doen dat is de oplossing!Leven in het NU,betekent genieten van het harde werken aan ons nieuwe leven.Mijn wereld opnieuw inrichten met hier en daar een lichte handicap maar met vele nieuwe inzichten!
Ik heb mijn eerste sollicitatie eruit gegooid.Misschien is dat dan wel de bedoeling.Dat ik mijn vertrouwde beroep waar ik zo van houd kan koppelen aan mijn ervaringen in het overleven van borstkanker.
En zo een steuntje in de rug kan zijn voor anderen,die met dezelfde ellende te kampen hadden en kan bijdragen aan het 'feel good'gevoel dat ïedere vrouw over zichzelf hoort te hebben,zeker na het overwinnen van zo'n strijd!Misschien wil ik dat ook wel met mijn blog,een happy end verhaal doorgeven aan mensen die nog een weg te gaan hebben.Voor wie morgen,hub 25 augustus 2011 is!En nu? "Het leven gaatdoor,niet gewóón,maar wel door " zoals mijn vriendinnetje vaak zegt!
En dát is maar goed ook!
