Good doctors

Naar aanleiding van mijn vele opnames vanwege lies ontstekingen , enkele  jaren terug, een 'goede' band opgebouwd met behandelend chirurg.Hij kent mijn angsten wat betreft ziekenhuis,operaties en opnames .En weet me altijd met een enorme dosis galgenhumor aan het lachen te krijgen hoe ellendig ik me ook voelde!
Gelukkig heb ik hem al jaren niet nodig gehad omdat ik dat drama zelfstandig onder controle had.

Maar vanwege dit hele nieuwe hoofdstuk in my life en dat, dat litteken open gaat bij iedere chemo,toch maar een afspraak gemaakt !Ook omdat ik graag van hem wilde horen,gezien zijn specialisme niet ligt in borstoperaties,welke arts hij mij zou adviseren!
Zodat ik niet bij de eerste de beste 'slager ' ,zoals door velen de chirurgen genoemd worden , terecht kom .Een beetje empathische arts is in dit traject toch geen overbodige vraag!
Het zijn ook maar mensen, en de ene ligt je beter dan de andere ,
                                                     best belangrijk!
Heel fijn als zo'n arts dan binnen komt en je hele verhaal al doorgenomen heeft (wat natuurlijk gewoon zijn vak is , ff herinneringen ophalen ) maar ook direct snapt wat je komt doen!Dat de shawl me leuk staat zegt hij maar me liever onder andere omstandigheden had gezien. Ik ben  qua wond/litteken goed bezig ben en  in case of emergency kan en moet ik direct bellen.De chirug ,die mij  25 augustus HET nieuws bracht ,is volgens hem niet alleen een  vakkundige , maar ook voor mij  very compatible  arts !!Wat een geruststelling is dat !

info@stichtingdekinderen.nl

          Bankrekening nummer ; 116522585 t.n.v STICHTING DE KINDEREN te Oisterwijk

Madelief en Maddy een prachtige verwendag genoten in De Efteling!Vanuit het ziekenhuis is een stichting opgericht die , voor kinderen van ouders met kanker ,ze een dagje uit aanbiedt.Gezamenlijke start bij kapel,waar ieder kind voor zieke ,of overleden ouder (!) een kaarsje mag aansteken ,een bemoedigend warm woord van de pedagogisch/psychisch  begeleidster van de kinderen en met de bus op naar een volledig verzorgde dag genieten.En Maddy was blij dat ik haar er naar toe 'geschopt'had, achteraf!Ze is zo druk met school  en ja ik ben ook niet van de dingen doen met  'lotgenoten' dus waarom moest zij dan wel!Het was een erg emotioneel moment in de kapel,waar dus niet alle ouders bij waren .Enkele waren net overleden .En het meisje dat 2 jaar jonger dan Maddy gezellig, samen de bus instapt en vervolgens de hele dag samen met haar is  opgetrokken , blijkt een vader te hebben die nog een jaar te leven heeft.Afschuwelijk!!Pats ...dat doet ons weer  beseffen hoe gelukkig we zijn !!
En ik ga 's middags bijna fluitend naar de MRI!Hoe cru is dat !

The next day een zonovergoten donderdag waar ik een heerlijke ochtend geniet in het wonderschone Den Bosch met een al even positieve 'companion', die mij vanaf dag 1 van dit horrible news ,zo krachtig en positief gestemd heeft en dat gewoon vandaag weer doet.We genieten in de zon op een terras  van een lovely lunch , vergeten de tijd en ik spoed me hierna naar my hometown voor mijn uitslag van de MRI!

Guy en ik zijn vol vertrouwen maar wat we te horen krijgen is bizar!
De oncoloog verteld heel rustig met wat opgewekte verbazing in zijn stem  ,
dat de uitslag van de MRI '' positief " is :
 "Er is bijna niets meer te zien!"
We hadden ons al voorgenomen de foto/MRI te willen zien maar nu helemaal !

De foto van gisteren laat een helder beeld zien met 1 wit stipje ,dat blijkt de geplaatste marker te zijn !Toen die geplaatst zou worden,30/8, werd mij verteld dat het in het 'beste' geval wel eens gebeurt dat er na 6 chemo's niet meer te zien is waar de tumor gezeten heeft!Toen reageerde ik nog met dat ik het een euforisch verhaal vond , en dat ik ook niet zo in kabouters geloofde !
We hadden het per slot van rekening over een tumor van 8 (!)centimeter!

We vroegen vervolgens naar de foto/MRI van 29/8......wat we daar zagen:

Inderdaad een plakaat the shape of Australia!
Nog eens terug naar de MRI van gisteren ...alleen
een witte stip ..geen grijs continent meer te zien!
Niet te geloven! Wat zijn we blij!



En hoe nu verder ? Goed we moeten dit zien als ,we nemen de stad New York,zoals de oncoloog vertelt.En zeg 90% van de populatie vertrekt....ga daar maar eens op zoek naar die 10% die er
nog verblijft!Dus vandaar door met die chemo!!
Maar dus wel : Praise Mr Chemo...want zonder ,kan je het vergeten!
Het is fantstisch nieuws en als we de beelden niet gezien hadden waren we waarschijnlijk terug gegaan om ze op te vragen!

Ergens blijf ik kalm, ik had al die tijd het vertrouwen dat het ook echt goed zou komen .En gesterkt door dat positivisme  is mijns inziens de helft van de strijd gewonnen! Natuurlijk als je ongeneeslijk ziek bent kan je wensen wat je wilt ...maar ik heb een kans !Mij werd gezegd : "we gaan u genezen"!
En dan helpt het er zo sterk mogelijk tegen aan te gaan ,rotsvast vertrouwen in je lijf en geest!
Vechten en doorgaan met leven!Genieten dat je chemo krijgt !En alle negatieve klanken uitbannen !
Ik had mijn berichtje aan familie en vrienden 2 dagen geleden al in mijn telefoon gezet!
"Jippie all good !We gaan  door voor de 4de ronde!"Zodat ik vandaag alleen op 'send'hoefde te drukken .

Echter kreeg vandaag het wonderlijke news dat er bijna niets meer te zien is!
Dat had ik echt 2 dagen geleden niet bedacht!
Dus dat er aan toegevoegd hebbende direct op 'send' gedrukt !

We dwingen het gewoon af en vechten door !!

PROOST!

En inderdaad wijze woorden van mijn vriendinnetje: "we zetten de hele tuin vol met TAXUS!"

*