My break up with Mr Chemo!!

Wat een prachtige kerst 2011. Heel bijzonder !Op kerstavond door vrienden uitgenodigd ,zodat Guy ook geen gedoe had met 'het kerstdiner'.Ik was nog erg zwak en had nog koorts ,maar heb een paar uurtjes enorm genoten van het gezelschap en het eten .Eetlust is al wat dagen ,sinds die koorts een heel stuk minder ,maar dat is niet zo erg ..reserves genoeg opgebouwd de afgelopen maanden!

Zoals iedere jaar eerste kerstdag met mijn ouders en zus ,zwager en kids.In rolstoel gewheeld naar de kerststal in het dorp,veel gelachen ,lekker gegeten en een heel ontspannen dag gehad.Wel weer met koorts in bed ,en de nachten...pfoe lijkt wel of we een waterbed hebben ...iedere keer word ik wakker van mijn drijf natte shirt /bed.
Op badlakens liggen dan maar , new shirt ...en proberen verder te slapen.
 Nee, 5 dagen oplopende koorts ,40.6 nog steeds ,gaat je niet in de zo geheten
 'koude kleren 'zitten .

Tweede kerstdag even bij mijn ouders langs, daar waren we door alle omstandigheden ook al heel lang niet meer geweest.Ook met hen een prachtige wandeling ,in wheely,door het park!'S avonds gourmet en dat was de kerst alweer.
Iet wat melancholisch en met  koorts weer naar bed . De koorts is wel steeds minder hoog en de dag van de eigenlijke chemo besluit ik, heel rustig aan, in rolstoel uiteraard, met Maddy en mijn moeder ,de stoute 'wielen op te leggen' en zowaar wat te gaan winkelen.
Uiteraard in een warenhuis want zo lang in een winkelstraat ,trek ik niet ,ook niet gezien de druilerige  dag dat het  is .Het is erg vermoeiend maar wel
een super dag !Hierna nog een wandeling naar de brievenbus en rondje kerstkaarten in de wijk maar dat was weer met trillende been spieren en buiten adem op de bank ploffen !Iets te overmoedig!Woensdag hele rustige dag ,koortsvrij (!),waarop ik besluit zonder wielen een boodschapje te doen ,autootje in ,parkeren,autootje uit ,winkeltje in ,boodschap mee ,en weer naar huis!!Doe ook gezellig een bezoekje aan mijn tante en nicht ,wonen eind van de straat (is een lange straat hoor)maar pak wel de auto.Zó'n wandeling kan ik nog niet aan!
Shaking all over als ik thuis ben ,maar toch gedaan!Geen koorts wel nog wat verhoging ,toch maar een
paracetamol...maar die had ik al twee dagen niet meer op!'S avonds zelfs een hapje uit gaan eten met Guy,
geen uren lang diner,maar toch even gezellig eruit !Het lijkt allemaal heel wat zoals ik deze dagen in vogelvlucht beschrijf ,maar ik voel me nog lang niet zo 'goed'als het laatste weekend van chemo 4!
Zo weinig conditie en kracht !
Op tijd naar bed ,maar kan niet goed slapen in verband met afspraak bloedwaarden check en gesprek met oncoloog over chemo 6,dat morgen gaat plaats vinden .Ja en dat bederft de pret van het komende weekend toch wel wat ,dat dinsdag daarmee dichterbij komt !

Weer een koude regenachtige dag ,donderdag,tekenend voor mijn humeur. Op naar het Verbeeten Instituut, bloed prikken ,again and again,want die aders geven geen bloed meer, verhard door de chemo!
Eindelijk raak!Nu een uurtje wachten , we brengen Madelief naar een feestje van vriendin ,Maddy is  thuis films aan het kijken en wij terug naar die kanker kliniek!
De afspraak is zowaar op tijd ,eigenlijk ziet de arts direct dat ik er toch wel erg gebroken van ben ,van het hele circus sinds 13 september ...kaarsje bijna op!Alle 'optimism' ten spijt.
De bloedwaarden blijken ok en ook de onststekingscellen zijn weer gedaald naar een gunstige ,bijna gezonde waarde!Echter hij opent het gesprek met de conclusie dat hij mij  niet echt florissant vindt binnen lopen ,waarop ik aangeef me ook zeker niet ' top' te voelen, in vergelijking met deze dagen van  kuur 4 en dan ben ik al een week verder!!(Maar goed ieder gezond mens die een week met 40,6 rondloopt heeft ook wat meer tijd nodig er boven op te komen ,laat staan na 5 chemo kuren!)

Hij legt uit dat zijn overweging nu is ,na de laatste 2 kuren :

1: de zesde kuur   in aangepaste samenstelling te geven ,zodat de mogelijkheid bestaat dat de bijwerkingen minder heftig zullen optreden.Dit zou dan ook zeker onder ziekenhuis observatie gebeuren.Is zijn eerdere ervaring met 'similar'cases .(voor zover je natuurlijk een vergelijk kunt maken!)

2: de zesde kuur niet meer te geven!

Wij zijn verbaasd en vragen hem ,nadat hij eerder aangaf hoe belangrijk het is om  kuur 5 en 6 af te maken ,hij nu met deze overweging komt. Simpel,een arts dient de veiligheid van zijn patiënt voorop te stellen !
We hebben gezien dat we  na drie kuren  op de juiste weg zijn !En de tumor zowel in borst als de uitzaaiingen in okselklier 'verdwenen' zijn.In ieder geval voor het blote oog niet meer zichtbaar.(er zijn duizenden cellen nodig om een kankercel te kunnen zien ,zoals hij al eerder vertelde .)
 Maar dat betekent dus wel dat de we de juiste weg zijn ingeslagen!
Zekerheid heb je nooit vandaar dat ze altijd proberen om nog 3 kuren te geven om de kanker zo goed mogelijk te bestrijden.Echter hij weegt de nadelen en voordelen van deze laatste 'chemo aanval' af tegen de winst die hij denkt te boeken ,aangaande fighting the cancer!

Zijn beslissing is : we stoppen!! De 1 á 2 % winst die we ,misschien, boeken door chemo 6 toe te laten slaan ,weegt niet op tegen het gevaar voor mijn lichaam op dit moment . De bijwerkingen die kunnen optreden,zíjn ervaring, zijn gevaarlijker dan de eventuele nog aanwezige kankercellen .Als we vragen hoe serieus hij dan praat over 'bijwerkingen',schrikken we wel even: "Gezien de reactie van uw lichaam op de  afgelopen kuren mevrouw, is er een risico dat u kunt overlijden aan de bijwerkingen van chemo 6 !"Het is geen gezegde natuurlijk maar ,we begrijpen zijn standpunt te stoppen!Natuurlijk heeft het er zeker ook mee te maken dat er na kuur 3 niets meer te zien was, had er dan nog 2 cm of meer gezeten ,had hij qua kanker geen risico gelopen en met ziekenhuis opname kuur 6 door laten gaan .

Ik ben kapot  van emotie en spanning ,maar ook vreselijk opgelucht !Dit voelt zo raar ,dubbel,verrassend(?)!!!Ik zou me euforisch moeten voelen,GEEN CHEMO MEER!!
Maar kan het gevoel nog niet toelaten .
Op naar fase 2 : aansterken voor de operatie!!
We maken een afspraak voor de laatste MRI volgende week en de week erna bespreken we deze met de oncoloog !Om de 16de in het AVL de second opinion te bespreken  en ook de operatie die,bij voldoende herstel ,al eerder gaat plaatsvinden!
Eerst nu genieten van de rust,want die overvalt me nu ,van het feit dat ik GEEN chemo meer krijg!
Dat de arts en wij er alle vertrouwen in hebben :"het is GOED zo!"



keep moving forward ,attitude is everything!

Ik laat het maar even bezinken ,kan het nog niet echt bevatten .....volgende week :ACTIE!
Fysiotherapeut contacten en misschien met zwemmen starten om conditie op te bouwen !
Wandelen met Doggie ,steeds een stukje verder ...rolstoel terug brengen !Yeah!
Fietsen ....zal ik de zijwieltjes erop zetten ...nee natuurlijk niet !Gewoon stevig door trappen !
Mijn haar dat weer gaat groeien!

Madelief weer naar school brengen, even geen wedstrijd meer missen van de meiden ,wie weet
binnenkort weer af en toe op de werkvloer ...oooh ik loop weer te hard van stapel!Stop!

Eerst met rust zorgen dat ik geen verhoging meer heb ....een spetterend oud en nieuw vieren en
YES we sluiten 2011 af met chemo 5,niet 6!!En we starten met een opbouw in 2012!

                                       Ik wens iedereen een ,veilige ,sprankelende jaarwisseling!

                                    En een heel gezond ,want geloof me lieve mensen dát is al heel wat,

a whole new road to take !

                                                                     

Every day & night Fever/ D-day 22/12

Thuis,maar de koorts blijft hetzelfde.Ik besluit om het eens in kaart te brengen.En concludeer dat het patroon eigenlijk exact is zoals mijn gevoel het aangeeft.Ik neem twee paracetamollen ,temperatuur daalt.
Na drie uur begin ik wat rillerig te worden en dat klopt ook met de temp die dan al weer wat oploopt.

waar komt koorts vandaan,t blijft een gokje! 

Neem na vier uur weer twee mollen , temp daalt en ik voel me weer ok.Patroon herhaalt zich ik houd het vanaf dinsdag bij zodat
ik donderdag aan de oncoloog een duidelijk beeld kan laten zien.
Conclusie de koorts is continue aanwezig. En nee we hebben het niet over een 'verhoging '.
Kijk dat ik dan zelf 40+ ben wil nog niet zeggen dat mijn temp tot die hoogte moet stijgen !Waar komt die koorts vandaan?Ik rust me suf!

Één pluspunt ,in de afgelopen dagen ,stijgt de koorts tot iets minder grote hoogte en daalt ook tot een mooie 36,8 .Eerst was het laagst 38,wat nog steeds richting verhoging gaat want ik ben nogal 'koelbloedig'van mezelf!
En van piek 40,3 naar 39,6 als "piek"(hoe toepasselijk) is toch ook weer vooruitgang!

Donderdag bel ik oncologie in verband met dat hoesten,vanaf maandag. Ik maak me  zorgen dat het nu wel een longontsteking is die ik dan misschien toch wel in het ziekenhuis heb opgelopen(?)!Ik moet dan ook terug voor de bloedwaarden check in verband met chemo 6 en voor het gesprek met mijn oncoloog.
Dus of ik dan ook vooraf  een longfoto kan laten maken ,dat praat wat makkelijker.Dat is ok.

Ik ben al twee dagen zo verdrietig en angstig ,vanwege hoest en aanhoudende koorts dat de positiviteit even ver te zoeken is .En dan al maanden het goed bedoelde : 'hoe gaat het,hoe voel je je vandaag,kunnen we iets voor je doen ,hoe slaap je , hoe eet je ,is dat wel goed voor je '???Word me allemaal zó teveel!!
Overigens iets wat je ook herkent als je (zoals een vriendin me zei dat ze dit zó herkende ),bijvoorbeeld je been breekt door een aanrijding en niet daarop mag staan ,operatie na operatie dus ook maanden afhankelijk bent !Het gaat erom dat je eerst een zelfstandige werkende vrouw bent met zorg voor man en kids en opeens álles aan anderen over moet laten !En ze ook nog,terecht bezorgd zijn over je !
Ik neem het ook niemand kwalijk ,begrijp het wel ,maar ik begrijp nu ook de andere kant!

Ik jank me de wimpers van mijn hoofd (nou zitten er al bijna geen meer maar ok)!
En ik was zo blij met mijn wimpers..maar zucht ze komen vast wel terug!
Als die kanker maar weg blijft ,anders koop ik wel fake lashes!
Neem 's ochtends in tranen afscheid van mijn meiden en geef hen ook maar mee dat ze niet versteld moeten staan als ik misschien toch nog moet blijven .Ik vertrouw dat kuchje niet en ben bang dat ik daarvoor antibiotica intraveneus ga krijgen.
Gelukkig zijn zij sterker en geven mama mee vooral niet al zo te denken,maar te denken aan wat je wél wilt dat er gaat gebeuren!(hé...waar heb ik dat eerder gehoord?)

Ik heb deze keer ook een tas gepakt voor als ik moet blijven ,deze gaat achter in de auto,ik ben voorbereid en met koorts en lood in mijn schoenen ,óp naar het ziekenhuis.
Longfoto, bloed prikken en afwachten.Het lukt me positief te denken ...ik voel me sterk en denk vooral aan dat we een prachtige kerst gaan vieren (was daar helemaal niet mee bezig) en dat waarschijnlijk de arts de kuur uit veiligheid voor mij een weekje uitstelt.Wat vooral betekent dat ik dan wat meer tijd heb om te herstellen!! En als prettige bijkomstigheid we ook een leuke jaarwisseling hebben met een niet zieke ,maar aangesterkte Meggy in all ways!

De longfoto is ok,evenals de bloedwaarden !Hoera!De arts heeft zichzelf goed ingelezen en we bespreken afgelopen weekend.Ook qua hygiëne verhaal ,ziekenhuis bacillen resort etc zijn we het eens .Echter de opname was wel nodig want bij koorts @ chemo patiënten gaan alle alarm bellen af!
Koorts is een reactie van het lichaam dat duidt op een ontstekingshaard!Echter als je al 5 x chemo hebt gehad raakt je lijf wat in de war en 9 van de 10 keer gaat het zoals bij mij .
 Er wordt geen bacterie gevonden,waar je natuurlijk blij mee moet zijn ,
maar de koorts kan dan duiden op : 1. een reactie op de chemo
                                                      2. een reactie op een virus
                                                      3.  een reactie op nog aanwezige kankercellen.
Zoveel medische wetenschap ,maar veel blijft uitsluiten van behandelbare oorzaken en gokken wat het dan wel is en dát mag het lichaam dan  zelf te boven komen !
Ik kan een duidelijk plaatje tonen van het koortsverloop in de dagen dat ik thuis was an naar aanleiding hiervan komt hij direct met de conclusie dat we dan voor mijn eigen veiligheid beter de kuur één week kunnen uitstellen .Zodat mijn lijf meer tijd heeft om te herstellen ,want zijn verwachting is anders dat ik kuur 6 ,drie weken in het ziekenhuis kan doorbrengen!
Dat is niet alleen wat ík niet wil ,maar hij uiteraard ook niet!
Hij maakt dit vaak mee , het is ook een super zware kuur,dus de verantwoorde keuze is. een week extra om te herstellen!Ondanks dat ik de chemo zó graag in 2011 had willen afsluiten , is dit een enorme opluchting !Wat niet kan, kan nu eenmaal niet ,mijn lijf moet aansterken!

Merry Christmas Everyone !

Ik ga naar huis!Haal ons meissie mee op en ga meehelpen haar voor te bereiden op haar kerstviering,wauw dat had ik 's ochtends niet bedacht .Zij douchen !( ik tas uitpakken !!)
Dan haar haren fohnen, glitters erin,opmaken !
 Geniet 's avonds van de liedjes die de kinderen zingen op het schoolplein,ook al is dat al de 14de keer en kan  ik de volgorde dromen ,weinig origineel kan je zeggen,maar ik merk dat Madelief het toch nog leuk vind !En voor mij voelt het  als de start van kerst!





Nu vrijdagavond 11 uur,moet ik toegeven ,hele dag in bed gebivakkeerd.Genoten van alles om me heen .
Maar vanuit mijn bed , omdat ik zo moe ben.
Ik heb nog steeds hetzelfde koorts patroon ,ondanks de rust en dat frustreert best.Had gehoopt dat de tussenpozen van oplopende temp wat langer zouden worden,misschien verwacht ik teveel te snel.
But  all I can do is rest!Mis de kerstborrel van het werk, jammer ,maar het zit er nog lang niet in.
 Gisteren was een marathon!!En alles wat ik vandaag gedaan heb is ,gedoucht,even beneden gegeten en de rest van de dag in bed gezeten/gehangen/ gelegen.Niet geslapen maar wel gerust.En dan rond 8 uur,word ik overmand door slaap.Ik heb er niet aan toe gegeven ,bang vannacht niet te slapen .
Maar ga dat nu  maar wel doen.
Nog zo'n 40 uur te gaan tot ons familie kerstfeest!Moet lukken !Patience girl,patience !!

St. Elsewhere /Chemo 5 weekend 2

Aan allen die mijn blog volgen allereerst een heel gezellig kerstfeest met allen die je lief zijn! 

En dank voor jullie geweldige steun, kanker overwinnen doe je niet alleen!

Merry Christmas!

Geniet van de sfeer ,lekker eten en maak vooral ook veel lol!

Alsof ik het aanvoelde aan de start van deze Chemo...die ik kreeg bij een temperatuur van 38 graden. 

En waar ik zoals aangegeven bang  voor was  dat mijn lijf het niet zou trekken .

Ik heb ook ,wat ik normaal vanaf dag 15 ,16 wel doe ,geen gezellige afspraken gemaakt.

Misschien ook  , omdat ik de vorige Chemo ook wat afspraken moest afzeggen vanwege 

dat het herstel wéér langer duurde .Voelt deze week niet als  'de opknap week'

waarin je weer wat kan ondernemen!

 Maar even terug naar vorige week.

Buiten de extreme vermoeidheid komt per dag 9 koorts om de hoek kijken !
Dat is een hele nieuwe bijwerking voor me maar ik was voorbereid op chemo 5...heftiger,
lichaam kapot ,nog meer alert zijn van wat er met je gebeurt .Ik voel me toch 'fit'.
Maar bij koorts moet je bellen naar de arts !Dat doe ik dan ook ,want 39,6 is niet niks dat mag ook ik toegeven en wat me alleen ooit bij een echte griep overkomen is ,gebeurde nu van woensdag op donderdag nacht klappertandend in mijn bed!Uiteraard belde ik niet midden in de nacht ,
al dat gespook dat je dan krijgt en ik neem paracetamol om te kijken of t zakt.Dat werkt!
's Ochtends als ik bel krijg ik te horen dat ik het in de gaten moet houden , komt zeker vaker voor ,
maar bij weer zo'n koorts piek , ik direct moet bellen. Nu blijft de hele dag de temperatuur ,ondanks de paracetamol die ik maar weer op schema ben gaan innemen, wat verhoogd .En vrijdagochtend
na een prima nachtrust , word ik wakker met een verrassende 39,8!Balen ....voel me prima , ik bellen , jawel bingo, melden op eerste hulp want de bloedwaarden moeten worden gecheckt!

Met lood in mijn schoenen, want mevrouw hier ,heeft sinds een paar jaar een ziekenhuis angst ....
werkelijk zo stress verhogend ,niet te doen,naar de eerste hulp.
Je kan maar ergens een angst voor hebben .
Bij het plaatsen van het infuus  word het me al teveel,de pure angst bij het idee dat ik moet blijven
(wat uiteraard een eenvoudige optelsom is van :koorts duidt op verhoogde witte bloedlichaampjes dat duidt op onsteking =moeten uitzoeken waar dat vandaan komt ) grijpt me naar de keel en tijdens deze, altijd aangename actie,heb ik ineens geen praatjes meer en ben blij dat de verpleegster me vroeg toch maar te gaan liggen want ik was er even niet meer.

Mijn vermoeden is juist en ik voel me echt voor het éérst slachtoffer van deze genadeloze ziekte!
(Of voelde ik me dat al eens eerder?Opname Chemo 1 ?Nou niet op deze manier !)

Probleem ze zijn volgeboekt er wordt gezocht naar een bed...!Na drie uur wachten 'mag' ik dan naar
afdeling oncologie!Wat er dan met me gebeurt...

Als een murw geslagen vechtertje hoor ik dat ik ter observatie dus hier ben en dat er de komende dagen nog meer bloed zal worden afgenomen en mijn temperatuur zal in de gaten gehouden worden ,
bij veranderingen van mijn algehele ziekte beeld (?) wordt in overleg met de arts bepaald wat te doen.Ziektebeeld, ze zullen bedoelen dat inderdaad er een verhoging is van die witte bloedlichaampjes,wat dan duidt op een ontsteking,want ziek voel ik me nog steeds niet
Wel als ik kijk waar ik ben beland. Op een kamer met nog drie andere dames die allen slapen.
Het is net lunchtijd geweest.

De   dame (70+)naast me hangt, ik kan het echt niet anders noemen,in haar rolstoel met haar gebit
 half uit haar mond .De dame (60+) tegenover me ligt plat in haar bed te snurken ,en voor haar staan allerlei drinkbekers met rietje die diverse vloeistoffen (?)bevatten.En de dame schuin tegenover me ,zit half rechtop ,bacillen in de ruimte te proesten ,heeft er zelf geen last van en slaapt zelf gelukkig gewoon verder.

Ik heb een bed aan het raam en trek het gordijn rondom mijn bed dicht ,alsof ,wat ik niet zie er ook niet is. Ik trek mijn pyama aan en doe hetzelfde,ben kapot van de stress,slapen!Vervolgens ,als ik de hele dag het gordijn al dicht heb,krijg ik van een van de verpleegsters te horen dat dat niet prettig is voor mijn medepatiënten!
Nou ja :                                          1 wat is er zo leuk aan kijken naar mij ?
                                                      2  ik wil rust!wat een hectiek op zo'n kamer en in die gang!
                                                      3 met wie ik socialize bepaal IK toch?

Met het middag bezoek uur komt Madelief ,die probeert de vrolijkheid zelve te zijn ,maar dat uiteraard verre van is . Maddy was 's ochtends zo geschrokken ,toen ze hoorde dat ik moest blijven dat ze meteen naar me toegekomen is en er precies op tijd was om me mee naar de afdeling te brengen.Ook kapot ervan .Mama IS kankerpatiënt!

We houden eigenlijk al maanden dat hele kanker 'slachtoffer' verhaal zo goed buiten de deur!

Positief door blijven gaan met alles ...strijden ,mama is wel ziek , slaapt wat vaker,is minder actief enzovoort.Knapt uiteindelijk ook steeds weer op en dan worden we er nu zo
ongenadig hard mee geconfronteerd :mam is opgenomen op de afdeling ONCOLOGIE!
Dat is niet voor niks...!

Ik stort volledig in ,mijn angst dat er een bacterie gevonden wordt en ik intraveneus antibiotica toegediend ga krijgen en in deze vreselijke omgeving  moet blijven,blaas ik zo op dat er een moment is dat ik mezelf aanpraat : Oh God ik kom hier tot na chemo 6 dan niet meer uit!
Ik gedraag me die vrijdag ook als een patiënt ,best gek eigenlijk want ik heb buiten de koorts geen klachten ,en ben natuurlijk verder niet anders dan die dag ervoor. Toen ik nog gewoon een boodschapje deed ,maar nu ga ik in bed liggen (?)!

Ik kan niet beschrijven hoe je  zo makkelijk meegezogen wordt in een negatieve draaikolk ,die je naar beneden trekt en je wilt je verzetten maar ergens, geef je je over ...want het zal wel zo horen.
Later die middag loop ik als een echte patiënt ,met paal met 'waakinfuus'(toepasselijke naam want zo waken ze over je dat je er niet zo maar van door gaat!) over de gang en de ene kamer is nog erger dan de andere.Alle mensen zijn doodziek,slapen ,of liggen te kreunen,zuchten,of erger hoesten!Ik voel me steeds verdrietiger worden en angstiger . Dit keer voor iets heel anders.
Ik houd al maanden alle gevaarlijke bacteriën en griep- achtige virussen ver van mij,
 maar ben ineens zo helder dat als je érgens snel wat op  pikt ,dat wel in een ziekenhuis is!

Ben beland in Bacille Resort #all inclusive @room with a view.....feels like Alcatrez!
All inclusive ,nou daar komt mijn eerste maaltijd .
Wil niet zeuren over ziekenhuis eten, maar ik tref het weer. Ik krijg uiteraard een verrassingsmenu,want in het ziekenhuis vragen ze een paar dagen eerder wat je wilt eten,met zo'n
mooie invullijst ,waar je overigens mij niet over hoort zeuren want er is keuze genoeg .Zo verwend ben ik nu ook weer niet .Maar dit is meer wat onze hond als verrassing zou krijgen , een super droog
karbonaadje(?)met jawel ánderhalve gekookte aardappel !Dat was het !
Wederom,ik lijk veel praatjes te hebben maar wil geen ziekenhuispersoneel tegen me in het harnas jagen,door te klagen.Maar vragen staat vrij toch?Inderdaad,gelukkig dit is voor een patiënt op dieet!
Jammie mijn schotel

geen haute cuisine maar het is ok!

Ik ga niet meer in mijn bed zitten maar besluit als een echte not patiënt in een stoel aan tafel mijn
avondmaaltijd te nuttigen ,ik heb per slot van rekening uitzicht !Na enkele happen , roept een van mijn kamergenoten "PO","PO", deze wordt gebracht en de geuren en geluiden vullen de ruimte .De andere kamergenote ,roept de zuster en zegt "Ik Moet"..en spuit werkelijk waar haar hele bed vol.
Ik had mijn gordijn dicht maar ik kan je verzekeren ,ik had gegeten en gedronken én NEE wat je niet ziet is er zeker wel !Afschuwelijk natuurlijk voor deze echt enorm zieke dames ...maar ik denk maar een ding ,maar t klinkt nog heel zielig hoor :"ik wil hier weg".
Gelukkig die McDonalds Delivry bestaat in mijn familie wel !Mijn zwager komt me er 's avonds mee verblijden!

Zelf vraag ik overigens  gedurende de dag regelmatig of ze mijn temperatuur willen checken ,maar ik krijg te horen dat dat gewoon in 'de ronde'gebeurd,3 x daags!Oh bijzonder denk ik..dus dat is de observatie?
Ja zal wel zo horen .
En áls ik dan op dat moment verhoging heb,wat zo is als ik geen paracetamol slik, dan nemen ze weer bloed af voor kweek!Ik bied zelfs aan dat ze mij anders die thermometer geven ,want dat is de voornaamste observatie die in kaart gebracht moet worden ,want dan maak ik zelf wel een schema van
mijn temp ,pak 'm beet iedere 3 uur !Maar nee 3 x per dag is voldoende .Zij hebben ervoor gestudeerd!

De dag erop ga ik douchen en trek weer mijn pyjama aan ,ik doezel na het ontbijt wat weg en dan komt een verpleger met mij de intake doen .Hij legt me nog eens uit waarom ik hier ben.Prettig.
Na dit gesprek ,gaat er opeens een knopje om bij me en ik bespreek met hem dat ik hier niet hoor te zijn!Dat ik me prima voel buiten die koorts dan ..en dat ik zeker gezien die vatbaarheid nu bang ben JUIST hier wat op te pikken wat waarschijnlijk ernstiger is dan die koorts. Die zo heb ik nu na zijn uitleg begrepen 9 van de 10 keer komt omdat het lichaam allerlei dingen voor ontstekingshaard
kan aanzien !De chemo,of een klein virusje,of nog wat kankercellen die afgevoerd moeten worden ..en omdat het zo kapot is reageert het met een hysterische koorts !Met andere woorden :
Mijn lijf moet het dan zelf overwinnen ,tenzij er wel een bacterie gevonden wordt dan dienen ze direct de juiste antibiotica toe.Duidelijk ! Mijn vraag is of ik dan gewoon ook van de afdeling af mag als ik me verder goed voel ?Dat mag.Ik kleed me aan en ga in een bezoekersruimte aan het einde van de gang mijn boek lezen .Weg van alle ellende!
Ook besluit ik mijn familie in het restaurant te ontvangen !Veel beter dan daar in die troosteloze kamer.

Compliment aan alle verplegend personeel overigens want de werkdruk is inderdaad erg hoog!
Aan mij hebben ze geen patiënt maar als ik zie wat de drie totaal afhankelijke dames op mijn
kamer alleen al aan verzorging nodig hebben ....!En in ieder geval de mensen op mijn afdeling doen

hun best dat niet te laten blijken nemen de tijd voor de patiënt en blijven lachen .
Soms wel wat veel...maar goed .Zég ,had ik daar wel voor mijn rust gelegen dan is het bij alle dienstwisselingen wel een echt kippenhok,van de andere kant de afdeling is al somber genoeg!

Zondag heeft een vriendin van me een hele scherpe opmerking :"de arts dient de veiligheid van zijn patiënt voorop te stellen ...jij ligt daar uiterst vatbaar ,met het risico dat er direct een bacterie toeslaat!"
 Ja klopt daar moet je voorzichtig mee zijn maar het zette mij verder aan het denken.
Begrijp me goed ,ik snap de opname ,maar nu 48 uur later is het enige verschil dat uit de bloedwaarden gebleken is dat de ontstekingscellen zich alweer aan het herstellen zijn ,maar verder
is er geen adequate behandeling want men weet niet wat het is. Dus mijn lijf is zichzelf aan het redden,die koorts tabel kan ik zelf wel in kaart brengen en als er een bacterie opduikt uit de kweek ben ik binnen 10 minuten in het ziekenhuis!

Ik verzoek vriendelijk doch dwingend of ik dit vandaag met een arts mag bespreken!Ik houd een bed bezet dat hard nodig is en zie echt nu de reden niet meer!De arts doet na het  ochtend bezoekuur zijn ronde .

Ik ga naar het restaurant en ben erg blij met mijn gezin een potje te kunnen scrabbelen.

WordFeud maar dan sociaal en we speelden eens niet voor de punten
 deden het zonder 'woordenzoeker'ligt het spel meteen een stuk meer open!
Brabantse Gezelligheid!

Om 12 uur gaan we naar boven en om een lang verhaal kort te maken,ik deed nog een klein pleidooi over mijn verhoogde stress factor in het ziekenhuis en dat ik in mijn huiselijke kring vast sneller opknap en  de dokter begrijpt mijn verhaal , ik mag gaan!Als er echter wél iets uit de kweek komt ,dat kan ook binnen een uur zijn maar ook over een dag ,dan moet ik uiteraard direct terug voor behandeling.Deal!Natuurlijk zal het ook een rol gespeeld hebben dat ze bedden nodig hadden voor urgentere zaken ,maar ik weet niet of dat als ik niets gezegd had , ik dan al had mogen gaan ?!
But who cares!

Nu thuis extreem gelukkig.
Ik besef dat alle ergernissen die ik de afgelopen maanden had aan alle dingen die in mijn familie ,gezin,huishouden anders liepen dan ik dat zou doen of wenselijk achtte
in het niets verdwijnen tegen deze afgelopen 52 uur!!
Nog meer loslaten ...ooh hoe vaak heb ik dat al geschreven. Valt het kwartje dan nu helemaal?
Mr Chemo 5 wil zeggen :"wil je dat dan ,gezellig verblijf in het ziekenhuis waar je nog eens met de neus op de feiten gedrukt wordt? Neem nog meer gas terug!"

Goed hoelang is dit jaar nog...12 dagen...dat moet lukken ,met nog een 15 te gaan in het nieuwe jaar behorende bij Chemo 6....Kom op ,dat moet lukken!

Ik heb de hele dag niets gedaan ,gerust, gelezen , met de koorts gaat het goed ,die loopt nu minder hoog op.Waarom wil ik altijd bewijzen dat ik het wel alleen kan ?

Volhardend ,vastberaden ,koppig,zijn enkele eigenschappen van mijn sterrenbeeld ....
beetje onhandig om daar nu nog aan vast te houden !Ik moet beseffen dat ik afhankelijk mag zijn en daaraan toe moet geven wil ik deze strijd winnen !!!"Open up your eyes ,babe"is les Mr Chemo 5!
Ok ik ben terug ,zucht !

Het is nu eind van de dag en inderdaad er is niets uit de kweken gekomen ,de kans dat er nog iets opduikt
is aanwezig ,maar klein. De artsen houden het dan op een virusje ,of reactie op Chemo,bij opnieuw extreme koorts met koude rillingen direct bellen !??!

Geestdrift / Chemo 5 weekend 1.

Herhaling,alles gezegd ,gevoeld ,gedaan ,sleep me van uur naar uur ,bed in of uit ?
Toch uit, moet éruit ,blijf op de wereld,geen slachtoffer van,maar deelnemen aan ondanks alles ,dé wereld ,hét leven!Proberen te genieten van zaalhockey match,onverwacht bezoek,doet me even goed .
Weer gebroken ,rest van de wereld gaat door,paar uurtjes beléven en weer verdriet ,frustratie,woede,eenzaamheid!Gelukkig met gezin om me heen en ook niet,afleiding,maar gedoe weer teveel!Geen zinnige gedachte over hoe en wat ,over leven...óverleven dus!
Ik  moet maar één ding, ik móét...maar niks maakt nog uit ,geen interesse in wat dan ook ...en hoe kan dat met zoveel geluk om me heen ,je zó voelen !


 "If you don't experience the lows,how can you enjoy the highs!! "

wat kan je je toch bescheten voelen!

Gedachten vliegen, over dingen te doen, te regelen,voorbereiden,maar vallen uit elkaar als een puzzel,puzzelstukjes weer zoeken,kan niet puzzelen...have I lost it ?
Wil voelen ervaren,maar ook weer niet .Alleen zijn en huilen en dat dit afgelopen is en weten hoe het verder gaat ,zélf oplossen,weten wat te doen ,en wat hierna,waarna(?),wanneer het óver is ?!
Wanneer is hét over?

Optimisme spreiden,van september tot december ,vier maanden ,is het óp?Optimistisch te  zijn?
Er is geen sprake ven een einde maar van gezondheid ,opnieuw.
Nieuwe kracht vanuit de medische wetenschap uiteraard maar zeker vanuit  het positief denken,
negatieviteit trekt je naar beneden en óf ik dat ervaar !
Vier maanden ,gevlogen en ook als in slow motion aan me voor bij getrokken.
Speel de hoofdrol,in mijn eigen geregiseerde film, een slapstick!
(Een slapstick=een soort komedie waarin lichamelijke akties de hoofdrol spelen !)
Kan je geestelijke behoorlijk stuk maken zeg , zo'n slaps(t)ick!!

Tijd gaat door, staat niet stil, tijd te kort,tijd genoeg ,is het te laat ,of te vroeg?
Ik was óp tijd ,toch?Was het er al lang ,of kort, die kanker die mij imponeert en angst wekte?
Die kanker sloop mijn leven binnen, and took over controle ....ik moest strijden ,doden ,overwinnen!
Is dat wat ik doe ,nú?Take over controle again?!
Waarom is het nu zo moeilijk vast houden aan optimisme met de eindstreep in zicht ?
Mag nu toch niet meer zeuren ,besef vier maanden uit je leven 'kwijt'? Nee ,verrijkt !
Toch voel me verongelijkt ,leeg ,enorme leeggestreden.Volhouden, the bridges to cross are less,but
tougher ,but I will cross them!Paden te kiezen ,de juiste gekozen ,alles is voorspoediger verlopen dan ik in het begin van deze slapstick had kunnen bedenken ...
Vergiftigd worden om dus kwaad met kwaad te bestrijden ,geen controle over je lijf , je leven , alles loslaten ..geen idee wat kanker was of wat te doen,wat een impact zoiets heeft op alles en iedereen!
Deze film heeft  een happy end ..alle disney ingrediënts are there!

Vreugde ,tegenslag ,opkrabbelen, nog eens wat extra oneerlijkheid ,beetje roeren ,om uiteindelijk
'en ze leefden nog lang en gelukkig ' te mogen aftitelen !

Het lijkt nu steeds two steps up and one step back,maar uiteindelijk dichter bij die genezing !
En ik weet dat ik moet vol houden en dat is ook de enige weg !
We kijken met vrienden naar een foto van onze trip naar Disney.

Waarbij ik zeg : "Hey ja ,daar heb ik nog haar!"     


Waarop mijn vriendin zegt: "Ja én een tumor! Die is er nú niet meer!"
Food for thought!



                                                    

                                                   The road not taken

TWO roads diverged in a yellow wood,
And sorry I could not travel both
And be one traveler, long I stood
And looked down one as far as I could
To where it bent in the undergrowth;
Then took the other, as just as fair,
And having perhaps the better claim,
Because it was grassy and wanted wear;
Though as for that the passing there
Had worn them really about the same,
And both that morning equally lay
In leaves no step had trodden black.
Oh, I kept the first for another day!
Yet knowing how way leads on to way,
I doubted if I should ever come back.
I shall be telling this with a sigh
Somewhere ages and ages hence:
Two roads diverged in a wood, and I—
I took the one less traveled by,
And that has made all the difference.

                                                   -Robert Frost-

Familie Reunited / Chemo 5, dag 3

Zo Mr Chemo voor de vijfde keer toegelaten.In protest dat wel deze keer .Ik blijf verhoging houden maar voor iemand met een normal body heat van 35,5 is het schijn baar geen probleem als die nu met 37,5 rondloopt!Overleg met oncoloog,bloedwaarden ok en dus gáán voor die volgende kledder troep in mijn lijf!Want deze twee ,,  zoals hij zegt zijn zó belangrijk juist!Ook al zijn ze nu inderdaad mega uitputtend voor mijn al gehavende lijf en die verhoging en extra vermoeidheid met antibiotica maken het er niet sterker op!Zelfde tred , volle pas vooruit, we moeten er door of om heen maar we moeten er aan voorbij dus kuur vijf erin gepompt  'cause I Will Triumph !

Na wel een prachtig weekend waar ik voor 300% in drie dagen ,nou ja maak t halve dagen ,genoten heb ,moet ik gewoon weer dáár alle kracht uithalen door te gaan!En dat doe ik dus ook!!HET MOET!

"" Alles is Liefde"zingt mijn lieve Madelief de hele dag!
En daar word ik nog vrolijker van,
  dan van  alle
christmas carols bij elkaar!

It all started ,dag 4 voor kuur vijf , na een zeer goed uitgeruste vrijdag , vrijdag avond met vriendin, zonder kids of andere afleiding gewoon weer eens lol en lief en leed ,life with a twist bekijken ,onder het genot van een hapje en een drankje!What a treat ,na een uurtje of twee sloeg de vermoeidheid toe ,maar mocht ook zo  mijn mandje weer in rollen !Dag drie voor kuur vijf : Hoe lief kunnen mensen weer voor je zijn .Bereid je je voor op driedubbel feestje,na een hele rustige ochtend/middag ,naar een van je liefste vriendinnen te gaan om daar te helpen ,leuk hapjes maken en wat bij te babbelen .Rustig,  voor de drukte van hen  sweet sixteeners and her own B'day party starts!
Wordt je het huis uit gebonjourd  om een verrassing schoonheidsbehandeling te krijgen van
de enige schoonheidsspecialiste die we kennen,waarbij je direct uit de stoel zonder rare vlekken,
naar een feestje kan gaan !Wat een traktatie!Daarna toch natuurlijk, gewoon omdat ik het zelf leuk vind te kunnen doen,nog hapjes gemaakt ..en zelfs in de avond heerlijk nog wat mee gefeest!
Uiteraard kapot naar huis , maar die was al weer binnen ,hele warme deken!Next day goed uitgeslapen met zijn allen ,relaxte dag in aanloop naar gourmet en sinterklaas met ons gezin!Helaas
nog niet met de rest van de familie. Heerlijke zondag ,met super gezellig sinterklaas spel , attente cadeautjes en vooral veel plezier.
D-Day komt er dan al weer aan ...mondaymonday..al weer medicijnen dag..en bloedwaarden uitslag gesprek oncoloog,zie hierboven,maar deze keer ook met heel heel goed nieuws: we krijgen
 groen licht  wat betreft de kinkhoest progressie.Het herstel en de duur is nu zodanig  dat de oncoloog het verantwoord vindt het contact weer aan te gaan .Alleen als er nog wat sprake is van hoest dan in de minst weerbare periode , nog extra voorzichtigheid geboden!

Lijkt me ook heerlijk ,warme kerst!

Deze maandag ochtend ook de kerstboom vast gezet,kerst viel zo wie zo vroeg dit jaar ....al 5 keer aan die kerstboom gehangen ,er hingen nog net geen lampies en ballen in,maybe iets voor 27 december ,damn net weer een dag te laat!
De boom 'optuigen',grappige bewoording vind ik dat altijd ,doen we altijd lekker rustig in een paar dagen ..maar hij kan er maar vast staan!
En de boom 'aftuigen 'is atijd in rap tempo gebeurt!Voor nú: Kneuterigheid ten top en t jaar kan me niet snel genoeg voorbij zijn ;-) !Mijn lieve paps en mams uiteraard 's middags meteen gezellig op bezoek en weer eens normaal kunnen knuffelen en bijbabbelen !






Toch hebben we Mr Chemo 4 nog niet afgesloten dus ik laat het  's middags weer los ,

eerst nog even genieten met zijn vieren ...hapje eten erna..?

Vol van de popcorn...maar een Mc Donalds gaat er toch wel weer in!
Enjoyenjoyenjoy!

Dinsdag met zus lief naar de chemo, dat is een hele bijzondere ervaring voor haar en ik betrap mezelf erop hoe nuchter en zakelijk ik haar rondleidt en uitleg geef over het reilen en zeilen op de dagbehandeling .'Smiddags kids weer heerlijk samen gespeeld en  we zijn er allemaal zo blij mee!
Wat een positive vibes @ mi casa!We besluiten om ,gezien de energie die ik die dag weet nog te hebben , deze fijne dag met een familie diner af te sluiten . En daarna moe maar zó gelukkig naar bed!

Dag 2 's ochtends nog een kort koffie bezoekje. Mijn mams die nog wat kerst gezelligheid  brengt en
' en passant' lekker wat huishoudelijkheid aan pakt,lovely morning !Maar dan BOEM!
De Chemo hakt er  snoei hard in ... ,neulasta prik in de middag en ik lig na een uurtje om!
Met de nieuwe pijn medicatie ben ik blij ,die werkt goed ,echter mijn temperatuur staat me niet toe
me fit te voelen.Ik doe, wat ik normaal nooit doe, 's middags in bed wat hazeslaapjes ,afgewisseld met wat lezen en kijk wat tv!Voel me ook enorm misselijk worden ,neem dan daar maar weer wat voor in ,het werkt en dus  eet wat later en kom dan mijn bed ook niet meer uit!
Een gebroken nacht weer ,maar toch takel ik me dag drie(jippie alweer) gewoon uit bed!
Zo'n dag wil ik niet nog een keer!!

Dus today geen flauwekul..hele dag beneden ,toch nog wat fijne dingen in huis kunnen doen ,
ok voel me erg grieperig ,maar die nieuwe pijnstillers werken ook goed...dus moet mezelf nu niet weer overschatten ...wat ik geloof ik wel aan het doen ben .GGGRRRRR!!

Dus ga mezelf maar weer in acht nemen ...ik weet waar ik het voor doe ...en ik weet dat ik thuis rustiger ben dan @ hospital....!Dus weet wat ik moet doen!Gewoon ondergaan ,niet meer strijd en enrgie verspillen  dan mijn lijf  binnen zo hard nodig heeft !
De oncoloog gaf me aan gezien de zwaarte en mijn angst die zich nu opbouwt of ik het dan de laatste kuur  eventueel een weekje later afsluit ,zodat ik naast hopelijk een aardige kerst ,nog een weekje extra herstel en een fijne jaarwisseling kan vieren.Maar ik sprak net ,alweer zo'n een wijs vriendinnetje en zij heeft gelijk!!(thanx girlfriend!!)
Als mijn lichaam voldoende hersteld is ,ga ik dát NIET doen!
Dit is de één na laatste ....en já ik ga chemo 6 ook gewoon 2011 doen!
Niks geen weekje door schuiven als deze heel zwaar wordt.
Als de bloedwaarden dan, 27/12 goed zijn ,dan the finale chemo @ 2011 en niet 02/01/2012!
2012 wordt het jaar van overwinning , van herstel!!

 Trust ,Rest,Patience and Live on all the Loving warm energy I picked up these last days!

"TRUST"

The mirror has two faces!

Oscar Wilde

Na mijn korte uitjes de afgelopen dagen valt het me op,zeker als ik me niet veel opmaak dat mensen me 'meewarig' aankijken.Of nakijken , omkijken ,
BEKIJKEN op een manier die ik liever niet heb . Niet ,omdat ik er zó goed uitzie ,duidelijk omdat ze een (kanker) patiënt zien lopen.
Confronterend ! Don't judge a book by it's cover!
Oscar Wilde: "houden  van jezelf is het begin van een mooie romance".En "oppervlakkige mensen oordelen naar uiterlijk,wijze mensen kijken onder de verschijning".Ik denk dat bijna iedereen wel eens afgaat op eerste indruk!En in deze ,ik ben ook ziek natuurlijk,maar het is erg pijnlijk ook zo aan gekeken te worden.Maar het zette me aan het denken ....How we look at people ...Ik zal de laatste zijn te zeggen dat ik zelf niet in eerst instantie af ga op wat ik zie !Wat draagt iemand,hoe is zijn/haar verzorging.Hoe leeft iemand ?
Maar eigenlijk zeggen deze dingen alleen wat over wat mensen belangrijk vinden .Behalve, volgens mij dan, hygiëne en verzorging !Dat geeft ,wederom wat mij betreft wel aan of iemand goed voor zichzelf zorgt!
(Hygiënefreak die ik ben !I know !)
Toch leren wij onze kinderen écht wat verder te kijken
dan wat een kind draagt ,of waar hij woont,of wat zijn ouders doen .
Je kunt namelijk niet in iemands kansen/leven/keuzes/ omstandigheden kijken !
Maar goed hoe keek ik voorheen naar mensen die er 'ziek' uit zagen??Ja dat is een goeie vraag!
Ik geloof dat ik ,bijvoorbeeld in mijn werk , toch altijd hen zo normaal mogelijk behandeld heb.
In familie/ vrienden kring hebben we er van zó dichtbij nog niet mee te maken gehad!Gelukkig maar natuurlijk..dus ik ben meteen in de prijzen gevallen zullen we maar zeggen!
 Natuurlijk schrok ik ook als iemand mij vertelde dat ze een borst prothese had en niet wist
 of dat wel kon met die blouse !
Of  een probleem had met de nauwheid van de mouw van een kleding stuk,
 vanwege een oedeem arm!
Dus wie veroordeel ik nu eigenlijk,in mijn beleving ben ik er prima mee om gegaan,maar misschien voelde deze dames zich wel net zo ongemakkelijk als ik deze afgelopen uitjes!

 Ook zwaar is het te moeten horen ,hoe IK me natúúrlijk écht voel!
Het is uiteraard goed bedoelt en er zijn er velen die je daarmee denken een hart onder de riem te steken ,toch is dat in ieder geval bij mij niet echt wat er gebeurd.
Moelijk in te schatten ,wanneer ik daar behoefte aan heb .
 Nogmaals kanker beheerst  24/7 ons leven!
En als ik het goed begrijp zal ik heus nog een "enorme terugslag krijgen als ik zo doorga ,met het niet te willen toelaten"want het is er wel.
Tenminste er zijn  mensen die er zo over denken en dat aan mij mede delen ,als lief bedoelde waarschuwing.Uit ervaring meestal ,dus het kan best zo zijn dát me dat inderdaad nog staat te wachten .Maar mag ik nu alsjeblieft gewoon in de spiegel kijken en liever een vechter dan een slachtoffer zien??
Ondanks dat ik me inderdaad heus ook regelmatig NIET die sterke leeuw voel!En hoe denken deze mensen dat ik me voel als ik niets kan ,me zo beroerd voel dat ik me afzonder van alles en iedereen?Hoezo die terugslag komt nog wel?Ik heb er heus regelmatig genoeg !
Er zijn gelukkig heel veel momenten dat ik niet bezig ben met ziek zijn en ons gezin ook niet !
Moeilijk in te schatten voor anderen natuurlijk ,maar ik zit niet te wachten op al die goed bedoelde verhalen van  al die mensen die mij gaan vertellen hoe ik me voel(?)!Of zou moeten voelen....(?)!
(Net als die roze wolk  als je zwanger bent ...je voelt je dan ook wel eens  KLOTE
 en dat hoeft een ander  je niet te vertellen!)
Natuurlijk wil ik nu niemand ,absoluut niemand,hiermee kwetsen !Want het ís goed bedoeld én gelukkig kunnen velen het zich niet voorstellen ( dat gaat niet als je het niet ondergaan hebt!)

Ik vraag alleen ,alsjeblieft ,als je een persoon kent die zo positief mogelijk de strijd aangaat  met  kanker (want mét mij zijn er meer!) en  die zichzelf door  zich te focussen op de gezondheid in plaats van op de ziekte mentaal en fysiek sterk/staande  houdt ,ga dan niet vragen of het echt  wel goed gaat!Of vertellen hoe die persoon zich, uiteraard óók moet voelen!Wat zou de positieve boodschap eigenlijk zijn ?GEEN!Ik voel me  niet sterker door dit soort wijze voorspellingen over wat me nog te wachten staat!Het geeft mij echt geen beter gevoel!!Terugslag..het woord zegt het al ...ik kijk positief vooruit!En zeker, er komen nog minimaal 3 extreme momenten waarin ik me heus heel klein voel ,maar  dult geen terug/tegen/slag...hoeveel meer tegen slag kan je eigenlijk hebben dan kanker overwinnen!!Ik kan wel wat verzinnen ,maar daar zijn we niet mee bezig !Heb het niet over terugslag maar over vooruitgang!

Gewoon niet doen  alstublieft!Ik raak er erg geïrriteerd en opstandig van !Jammer van mijn energie!Nogmaals omdat de confrontatie met mijn ziekte al voldoende aanwezig is , hoef ik dat niet nog eens bevestigd te hebben door derden .Zeker niet op  momenten dat ik het  nét lekker even los gelaten heb en aan het genieten ben van andere dingen!! Ergens ontbreekt het me dan ook toch nog steeds aan ,de beleefdheid voorbij,te roepen : "stop"!  Of op dát moment te zeggen  : "Lieve schat,nu even niet!!"
Afbakenen heet dat zo mooi !Het lukt me nog niet goed genoeg zo blijkt !

Alléén met mezelf bezig zijn (is the perfect advice from my brother in law)klinkt wel heel egoïstisch ja ,en iets dat ik zeker moet doen,maar  is iets wat ik gewoon nooit gewend ben te doen.
Zorgen voor anderen komt bij mij al jaren op één!
Is dat dan de les die ik hieruit moet leren??Beter/óók voor mezelf zorgen??


                                                                                                       TODAY WELL LIVED,

MAKES YESTERDAY
A MEMORIE OF HAPPINESS!!

                                                 
En het is een feit:

Nee , het valt ook niet mee in de spiegel te kijken!! 
Ik zie een opgeblazen ,wel lekker gekleurd, koppie
maar zónder haar.Zie allerlei mensen met leuke coupes en bedenk me hoelang het nog duurt voor ik me weer  zorgen mag maken of mijn haar wel goed zit!
Een lijf dat niet van mij lijkt
en net zo zwaar voelt als het is!In mijn zwangerschappen kon ik er nog trots op zijn en kregen we een prachtig kind er voor terug.En ja ik weet het, nu is het natuurlijk ook triviaal,want ik kan er niets aan doen en vecht voor mijn leven! Met resultaat!Over ongeveer 4 maanden  heb ik , daar gaan we van uit ,mijn leven terug.
Maar dat  wil nog niet zeggen dat ik er BLIJ mee moet zijn.
Laat staan dat ik "lekker in mijn vel "zit! Gelukkig dat de  mensen om me heen, met recht ,me vertellen dat ze me er toch nog zo  GOED uit vinden zien .
Ik begrijp het ,natuurlijk is dit beter dan dat ik een uitgemergeld
fragile patientje was geworden zonder weerstand !!

Dus ik accepteer !Want van al die negatieve energie verspillen aan balen van die extra kiloos,
me storen aan die 'goed' bedoelde verhalen ,word ik ook niet vrolijker/beter!

The mirror has two faces !!That's a fact !In all ways!