vrijdag 2 december 2011

The mirror has two faces!

Oscar Wilde

Na mijn korte uitjes de afgelopen dagen valt het me op,zeker als ik me niet veel opmaak dat mensen me 'meewarig' aankijken.Of nakijken , omkijken ,
BEKIJKEN op een manier die ik liever niet heb . Niet ,omdat ik er zó goed uitzie ,duidelijk omdat ze een (kanker) patiënt zien lopen.
Confronterend ! Don't judge a book by it's cover!
Oscar Wilde: "houden  van jezelf is het begin van een mooie romance".En "oppervlakkige mensen oordelen naar uiterlijk,wijze mensen kijken onder de verschijning".Ik denk dat bijna iedereen wel eens afgaat op eerste indruk!En in deze ,ik ben ook ziek natuurlijk,maar het is erg pijnlijk ook zo aan gekeken te worden.Maar het zette me aan het denken ....How we look at people ...Ik zal de laatste zijn te zeggen dat ik zelf niet in eerst instantie af ga op wat ik zie !Wat draagt iemand,hoe is zijn/haar verzorging.Hoe leeft iemand ?
Maar eigenlijk zeggen deze dingen alleen wat over wat mensen belangrijk vinden .Behalve, volgens mij dan, hygiëne en verzorging !Dat geeft ,wederom wat mij betreft wel aan of iemand goed voor zichzelf zorgt!
(Hygiënefreak die ik ben !I know !)
Toch leren wij onze kinderen écht wat verder te kijken
dan wat een kind draagt ,of waar hij woont,of wat zijn ouders doen .
Je kunt namelijk niet in iemands kansen/leven/keuzes/ omstandigheden kijken !
Maar goed hoe keek ik voorheen naar mensen die er 'ziek' uit zagen??Ja dat is een goeie vraag!
Ik geloof dat ik ,bijvoorbeeld in mijn werk , toch altijd hen zo normaal mogelijk behandeld heb.
In familie/ vrienden kring hebben we er van zó dichtbij nog niet mee te maken gehad!Gelukkig maar natuurlijk..dus ik ben meteen in de prijzen gevallen zullen we maar zeggen!
 Natuurlijk schrok ik ook als iemand mij vertelde dat ze een borst prothese had en niet wist
 of dat wel kon met die blouse !
Of  een probleem had met de nauwheid van de mouw van een kleding stuk,
 vanwege een oedeem arm!
Dus wie veroordeel ik nu eigenlijk,in mijn beleving ben ik er prima mee om gegaan,maar misschien voelde deze dames zich wel net zo ongemakkelijk als ik deze afgelopen uitjes!


 Ook zwaar is het te moeten horen ,hoe IK me natúúrlijk écht voel!
Het is uiteraard goed bedoelt en er zijn er velen die je daarmee denken een hart onder de riem te steken ,toch is dat in ieder geval bij mij niet echt wat er gebeurd.
Moelijk in te schatten ,wanneer ik daar behoefte aan heb .
 Nogmaals kanker beheerst  24/7 ons leven!
En als ik het goed begrijp zal ik heus nog een "enorme terugslag krijgen als ik zo doorga ,met het niet te willen toelaten"want het is er wel.
Tenminste er zijn  mensen die er zo over denken en dat aan mij mede delen ,als lief bedoelde waarschuwing.Uit ervaring meestal ,dus het kan best zo zijn dát me dat inderdaad nog staat te wachten .Maar mag ik nu alsjeblieft gewoon in de spiegel kijken en liever een vechter dan een slachtoffer zien??
Ondanks dat ik me inderdaad heus ook regelmatig NIET die sterke leeuw voel!En hoe denken deze mensen dat ik me voel als ik niets kan ,me zo beroerd voel dat ik me afzonder van alles en iedereen?Hoezo die terugslag komt nog wel?Ik heb er heus regelmatig genoeg !
Er zijn gelukkig heel veel momenten dat ik niet bezig ben met ziek zijn en ons gezin ook niet !
Moeilijk in te schatten voor anderen natuurlijk ,maar ik zit niet te wachten op al die goed bedoelde verhalen van  al die mensen die mij gaan vertellen hoe ik me voel(?)!Of zou moeten voelen....(?)!
(Net als die roze wolk  als je zwanger bent ...je voelt je dan ook wel eens  KLOTE
 en dat hoeft een ander  je niet te vertellen!)
Natuurlijk wil ik nu niemand ,absoluut niemand,hiermee kwetsen !Want het ís goed bedoeld én gelukkig kunnen velen het zich niet voorstellen ( dat gaat niet als je het niet ondergaan hebt!)

Ik vraag alleen ,alsjeblieft ,als je een persoon kent die zo positief mogelijk de strijd aangaat  met  kanker (want mét mij zijn er meer!) en  die zichzelf door  zich te focussen op de gezondheid in plaats van op de ziekte mentaal en fysiek sterk/staande  houdt ,ga dan niet vragen of het echt  wel goed gaat!Of vertellen hoe die persoon zich, uiteraard óók moet voelen!Wat zou de positieve boodschap eigenlijk zijn ?GEEN!Ik voel me  niet sterker door dit soort wijze voorspellingen over wat me nog te wachten staat!Het geeft mij echt geen beter gevoel!!Terugslag..het woord zegt het al ...ik kijk positief vooruit!En zeker, er komen nog minimaal 3 extreme momenten waarin ik me heus heel klein voel ,maar  dult geen terug/tegen/slag...hoeveel meer tegen slag kan je eigenlijk hebben dan kanker overwinnen!!Ik kan wel wat verzinnen ,maar daar zijn we niet mee bezig !Heb het niet over terugslag maar over vooruitgang!

Gewoon niet doen  alstublieft!Ik raak er erg geïrriteerd en opstandig van !Jammer van mijn energie!Nogmaals omdat de confrontatie met mijn ziekte al voldoende aanwezig is , hoef ik dat niet nog eens bevestigd te hebben door derden .Zeker niet op  momenten dat ik het  nét lekker even los gelaten heb en aan het genieten ben van andere dingen!! Ergens ontbreekt het me dan ook toch nog steeds aan ,de beleefdheid voorbij,te roepen : "stop"!  Of op dát moment te zeggen  : "Lieve schat,nu even niet!!"
Afbakenen heet dat zo mooi !Het lukt me nog niet goed genoeg zo blijkt !

Alléén met mezelf bezig zijn (is the perfect advice from my brother in law)klinkt wel heel egoïstisch ja ,en iets dat ik zeker moet doen,maar  is iets wat ik gewoon nooit gewend ben te doen.
Zorgen voor anderen komt bij mij al jaren op één!
Is dat dan de les die ik hieruit moet leren??Beter/óók voor mezelf zorgen??


                                                                                                       TODAY WELL LIVED,
MAKES YESTERDAY
A MEMORIE OF HAPPINESS!!
                                                 
En het is een feit:

Nee , het valt ook niet mee in de spiegel te kijken!! 
Ik zie een opgeblazen ,wel lekker gekleurd, koppie
maar zónder haar.Zie allerlei mensen met leuke coupes en bedenk me hoelang het nog duurt voor ik me weer  zorgen mag maken of mijn haar wel goed zit!
Een lijf dat niet van mij lijkt
en net zo zwaar voelt als het is!In mijn zwangerschappen kon ik er nog trots op zijn en kregen we een prachtig kind er voor terug.En ja ik weet het, nu is het natuurlijk ook triviaal,want ik kan er niets aan doen en vecht voor mijn leven! Met resultaat!Over ongeveer 4 maanden  heb ik , daar gaan we van uit ,mijn leven terug.
Maar dat  wil nog niet zeggen dat ik er BLIJ mee moet zijn.
Laat staan dat ik "lekker in mijn vel "zit! Gelukkig dat de  mensen om me heen, met recht ,me vertellen dat ze me er toch nog zo  GOED uit vinden zien .
Ik begrijp het ,natuurlijk is dit beter dan dat ik een uitgemergeld
fragile patientje was geworden zonder weerstand !!

Dus ik accepteer !Want van al die negatieve energie verspillen aan balen van die extra kiloos,
me storen aan die 'goed' bedoelde verhalen ,word ik ook niet vrolijker/beter!

The mirror has two faces !!That's a fact !In all ways!





                                                                                                                                                                                                                                                                                                                         
                                                                                                     
                                                                             

Geen opmerkingen:

Een reactie posten