Het voelt niet zo. Voor mij is het niet over.Ik voel me incompleet.Pas 41 jaar en mag niet klagen, kanker overleefd, maar voel me niet trots.Voel me misvormd.Iedere dag de confrontatie, het is me teveel. Ik dacht dit wel te kunnen handelen,maar nee.Dit ben ik niet !Schiet me te binnen dat bij de uitleg over protheses door de mammacare verpleegkundige me ook verteld werd dat veel vrouwen met een grotere cup de prothese als lastig ervaren.Nou dat klopt.Dus ik besluit een afspraak te maken voor een reconstructie.Enkele weken geleden reageerde ik nogal heftig als iemand maar begon over reconstructie.Mijn gevoel was toen dat ik voorlopig genoeg polonaise aan mijn lijf had gehad en niet moest denken aan nog een operatie.Eerst maar eens bouwen aan mijn herstel en conditie. Zowel lichamelijk als geestelijk. En nee daar ben ik nog lang niet klaar mee.En wat is dan wijsheid. Nu een reconstructie aanvragen of eerst heel lang nadenken of dat is wat ik wil.Antwoord is snel gegeven, de wachttijd voor een dergelijke operatie is bijna een jaar. Dus mijn idee,zit nu toch nog half in die ziekenhuis modus werk maar af, gaat niet op.Moet wachten dus krijg genoeg bedenktijd. Wat is mijn twijfel?Heel vreemd misschien maar ik realiseer me alle risico's!
Niet stil staan of ongerust zijn over alle gevaren die chemo met zich meebracht. Hoewel ik natuurlijk bij de eerste en de vijfde niet ver was van een bijna desastreuse collision tussen mijn lichaam, kanker en medicijn!Niet nagedacht,in overlevingsmodus!NU uitgestapt.
NU uitgeraasd!Gaat alles goed doordringen en NU heb ik ook over een dergelijke operatie alles opgezocht!Dus besef dat het heel wat risico's met zich meebrengt om vanuit je buikvet een borst te reconstrueren!En waarom een dergelijke operatie aangaan terwijl het geen levensbedreigende situatie betreft, maar puur een cosmedisch verhaal!Buitenkant was toch niet belangrijk?Mijn eigen woorden. Ik kan nog steeds alles met een borst minder!Blablabla.Ja dat is ook zo. Maar als het goed is is mijn leven NU weer op de rails en kan ik zonder kanker met hormoontherapie gewoon 80 worden!Welcome in de tweede helft van mijn leven dus.Dat is lang!Lang,om je niet gelukkig te voelen in je lijf,ondanks dat dat wel de reden is dat je bij tekent!Acceptatie?Nee,dit is niet wat ik wil.Het gesprek met de reconstructie verpleegkundige is erg confronterend maar goed.Alles wat ik opgezocht heb klopt,alleen de risico's van afsterven van de huid zijn gereduceerd,omdat sinds kort alleen huid,buikvet en bloedvaten gebruikt worden voor reconstructie. Voorheen werd ook een buikspier meegenomen maar die is overbodig gebleken,dus tegenwoordig wordt die methode niet meer toegepast.Voor wie er meer over wil lezen verwijs ik wederom naar www.chirurgenoperatie.nl. Kort gezegd, omdat ik bestraald ben is een reconstructie met inwendige prothese alleen mogelijk via de '' rugspier'' methode.Echter na ons gesprek,is duidelijk dat je het natuurlijkste resultaat krijgt met de reconstructie vanuit de buik.Ook hierover zijn natuurlijk verhalen over soepel verlopende operaties en herstel en dramatische,met afsterving van de huid en ontstekingen...!Koorts,ziek,pijn van twee littekens.Rust en herstel zijn een feit.En dat je altijd 2 operaties nodig hebt om de borst echt goed af te werken was mij niet bekend maar is me nu ook duidelijk.Reden:na de reconstructie moet alle weefsel zich weer 'zetten',daarna moet er altijd nog wel wat 'afgezogen' of bijgesneden worden!!Zucht!!Ja je moet er wel heel wat voor over hebben!!
En ik ben de enige die er echt last van heeft.Man en kids zijn al gewend,blij dat ik nog lang en gelukkig verder mag leven met hen en dat lichaam verandert voor hen niks aan wie ik ben!!Lief en het klopt natuurlijk wel maar zo ervaar ik het niet.Mijn linkerarm doet het nog lang niet zoals ik dat gewend was,maar ach.
Komt het volgende dilemma...De reconstructie verpleegkundige is erg blij met mijn BMI..!!Maar ik ben door het gebrek aan beweging de afgelopen maanden en de medicatie vele kiloos aangekomen. Ik wil terug naar mijn oude gewicht,door beweging en dieet!!Dat gaat dus niet want dan heb ik te weinig 'materiaal' om een juiste borst te kunnen reconstrueren. ????? OOOOHHHH !!!
Gezondheids update:
Ben nog lang niet fit zoals ik dat zou willen.Maar draai in ieder geval mijn huishouden weer.Doe veel op de fiets.Conditie is ver beneden peil,maar in opbouw.Neem gedurende de dag wel nog regelmatig een bewust 'gas terug' moment!Ik denk dat dat sowieso voor mijn algehele well being niet gek is dat erin te houden!;-)
De wond op de plek waar eens mijn borst zat is genezen maar niet geheeld!Die linkerkant van mijn bortskas
is 'gewond'.Er zit ook nog veel vocht.Dat is gekomen na de bestralingen en gaat niet echt goed weg.Dat drukt dan op mijn borstbeen en ribben,vervelend pijnlijk dus,letterlijk en figuurlijk!
Pijnlijk soms ook als wanneer mensen zeggen dat zij een zelfde verhaal kennen...
OOK chemo..ja dat is toch hetzelfde??
Ach ik laat het . Ik ben best wel zo in de war dat ik het laat. Moeilijk te accepteren ...een nieuw leven, een toekomst zelf te bepalen.'What doesn't kill you makes you stronger' wordt hier gezongen ....als ik aan het schrijven ben hoe clichee, maar waar!Ik ga NU genieten van onze afsluiting van dit kankerproject.
Kabinet gevallen of niet ...wat een gedoe...wij gaan terug naar waar wij ons kanker project begonnen!Dankzij onze lieve vrienden, wachtend op onze uitslag lever-,long echo en botscan uitslag....,(die positief uitviel!!!)@ Disney Paris .NU kanker voorbij gaan we feesten daar!I survived,WE survived,together!Next step ......we'll see.NU eerst genieten !!WIJ!Onze 15 jarige en 9 jarige dochter!Ook niet zo gepland. Ook een groot kado na vele miskramen,onze zo gewenste dochter.Twee enigs kinderen zoals ik zo vaak vertel, een generatieverschil.Onze oudste gisteren van het vliegtuig gehaald,schooltrip Istanbul!Onze jongste een geheel zelf bedacht slaap feest(niet-slaapfeest),gevierd afgelopen week.Gewoon omdat het kan!!Een 'zomaar'feest geven!ZOMAAR FEEST! Omdat iedere dag een feest mag zijn.Weet niet wat te zeggen na dit overleven,
dankbaar voor mijn verder leven.
Iets voor velen om bij stil te staan.
Het leven is niet vanzelfsprekend,
ook wij hebben genoeg bewijs van het tegenovergestelde.
Het leven is een cadeau
Heb je er bij stilgestaan?
Dat in de vroege morgen,
Als je ogen open gaan,
Dan biedt de nieuwe dag zich aan.
Zo ook op een morgen
Toen ik mijn ogen opendeed
Zag ik het heel erg duidelijk.
Er stond een cadeautje gereed.
Een hele nieuwe dag,
Een heel nieuw pakketje.
En wat er in zou zitten,
Maak open, want wat let je.
Je denkt soms te weten,
Wat of het wezen zal.
Deels kun je het wel raden,
Maar het is niet altijd het geval.
Je denkt : straks moet ik werken in huis,
En daarna boodschappen doen.
Dan gebeurt er ineens iets anders.
Terwijl je er niets aan kon doen.
Je fietsband die staat leeg,
De pomp kun je niet vinden.
Je belt je naaste buur
Of hele goede vrinden.
De dag verloopt al anders
Als dat je had gedacht.
Terwijl je eigenlijk pech had,
Heeft hij je ook geluk gebracht.
Want die goede buur,
Ofwel die goede vriend.
Die helpt je uit de nood
Dat heb jij ook verdiend.
Toch krijg je het gevoel misschien,
Vandaag wordt het ellende.
Want als het zo al vroeg begint,
Waar is dan het ende?
En wat je dan dacht te weten,
Dat er in het cadeautje zat,
Dat valt heel anders uit
Ziezo en dat was dat.
De dag kan ook stralend beginnen,
Het zonnetje lacht je toe.
Het prikkelt al je zinnen,
En je voelt je goed van binnen.
En wat ik goed besefte
Toen ik vanmorgen wakker werd.
Het cadeau van een nieuwe dag
Dat ik nog leven mag.
Want is het niet een wonder,
Dat je slapen gaat.
Je lichaam uit mag rusten,
Totdat je weer ontwaakt.
Je bent dan "van de wereld"
Beseft niet waar je bent.
En als je dan uitwakker bent,
Is alles weer bekend.
Wat zal de dag me brengen,
Wat zal er komen gaan.
Het beste wat je dan kunt doen, is:
In het NU te staan.
Leef in overgave,
Vertrouw op je gevoel.
Dan zal het heus wel lukken,
En houd je het hoofd ook koel.
Dat in de vroege morgen,
Als je ogen open gaan,
Dan biedt de nieuwe dag zich aan.
Zo ook op een morgen
Toen ik mijn ogen opendeed
Zag ik het heel erg duidelijk.
Er stond een cadeautje gereed.
Een hele nieuwe dag,
Een heel nieuw pakketje.
En wat er in zou zitten,
Maak open, want wat let je.
Je denkt soms te weten,
Wat of het wezen zal.
Deels kun je het wel raden,
Maar het is niet altijd het geval.
Je denkt : straks moet ik werken in huis,
En daarna boodschappen doen.
Dan gebeurt er ineens iets anders.
Terwijl je er niets aan kon doen.
Je fietsband die staat leeg,
De pomp kun je niet vinden.
Je belt je naaste buur
Of hele goede vrinden.
De dag verloopt al anders
Als dat je had gedacht.
Terwijl je eigenlijk pech had,
Heeft hij je ook geluk gebracht.
Want die goede buur,
Ofwel die goede vriend.
Die helpt je uit de nood
Dat heb jij ook verdiend.
Toch krijg je het gevoel misschien,
Vandaag wordt het ellende.
Want als het zo al vroeg begint,
Waar is dan het ende?
En wat je dan dacht te weten,
Dat er in het cadeautje zat,
Dat valt heel anders uit
Ziezo en dat was dat.
De dag kan ook stralend beginnen,
Het zonnetje lacht je toe.
Het prikkelt al je zinnen,
En je voelt je goed van binnen.
En wat ik goed besefte
Toen ik vanmorgen wakker werd.
Het cadeau van een nieuwe dag
Dat ik nog leven mag.
Want is het niet een wonder,
Dat je slapen gaat.
Je lichaam uit mag rusten,
Totdat je weer ontwaakt.
Je bent dan "van de wereld"
Beseft niet waar je bent.
En als je dan uitwakker bent,
Is alles weer bekend.
Wat zal de dag me brengen,
Wat zal er komen gaan.
Het beste wat je dan kunt doen, is:
In het NU te staan.
Leef in overgave,
Vertrouw op je gevoel.
Dan zal het heus wel lukken,
En houd je het hoofd ook koel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten