Van figuratie naar de hoofdrol...

Met Faas Wijn  hoofdrolspeler"Tony 10"!

Wat een prachtige dag hebben wij als gezin beleefd ,de laatste dag
van de zomer vakantie 2010!
Ja even terug in de tijd. Voor een actuele film. Door een vriendin werden we erop gewezen ,dat er een castingbureau was dat mensen zocht voor een nieuwe Nederlandse familiefilm van Mischa Kamp.Wij foto's ingestuurd,ja we werden uitgenodigd.Netjes  allerlei voorschriften voor diverse kleding outfits opgevolgd,  ingepakt,wij die dag op naar Den Haag.Het werd een dag van veel, heel veel wachten!
Maar ook van een hele mooie herinnering.Een scene was in een kroeg,daar kon  alleen Madelief niet in mee draaien, Maddy en ik zijn  wel geweest,maar  er was ook een scene waarin een

 standbeeld werd onthuld en we als gezin aan deel mochten nemen. Compleet met hoofdrolpelers uit de film ,Annet Malherbe,Faas Wijn en Jeroen Spitzenberger.Wij waren allen  omstanders die naar de koningin(Annet Malherbe) moesten zwaaien en zeer geïnteresseerd naar het standbeeld moesten kijken bij onthulling.Keer op keer moest de scene opnieuw.Zoals dat gaat in de filmwereld(ahum).Het doek dat over het beeld zat moest met een kraanwagen verwijderd worden, maar scheurde de eerste keer al en er was geen ander doek...Toch hebben we vaak mogen zwaaien naar de koningin die uit haar auto stapte, mogen juichen en oooooh en aaaah roepen als wederom ,zogenaamd , dat doek omhoog ging!Dan was er nog het fijne eind shot,dat Faas(Tony) achteraan op de rode loper, waar wij stonden ,door Mischa verteld werd dat hij even tegen dat meisje naast hem iets moest zeggen over het beeld.Nou bleek dat Meisje ons  meisje te zijn ...helemaal leuk!Dus een top dag want wij hadden dit nog nooit meegemaakt.

Vandaag was het dan zover,we gingen de film bekijken en zien of wij als filmsterren op het witte doek houden.Wat een prachtige film ,maar hij had nog ietsje mooier kunnen zijn vinden wij!
Potverdikkeme,zit  die scene van Faas met 'ons meisje'er niet in!En wij zijn echt niet te herkennen,alleen Maddy en Guy heel veraf!Ook onherkenbaar in de kroeg scene.Guttegut hebben we zo ons best gedaan ,met zwaaien en verkleden ,juichen en verrast zijn,kortom acteren ;-) !Nee hoor jammer,  wij hebben meegewerkt aan een  prachtige film en de herinnering aan deze beleving nemen ze ons nooit meer af!

Van figuratie weer terug in de hoofdrol die ik nooit wilde hebben, van mijn 'slechte film ' die wel weer een mooie wending kreeg afgelopen week.De nachtmerrie begint nu echt op een happy end af te stormen!

 Afgelopen donderdag,10 dagen na de operatie kregen wij de uitslag van het weefsel onderzoek. Alle verwijderde klieren en borstweefsel was onderzocht.Nou ' gelukkig',was de operatie niet voor niets.Er waren nog 13 klieren verwijderd en daarvan waren er 5 besmet!Samen met die al eerder verwijderde poortwachtersklier ,bleek dat de kanker toch door de poort gekomen was en ook in 5 andere klieren zijn intrek had genomen!De borst bevatte inderdaad nog kwaadaardige cellen ,maar de snijvlakken(randen) zijn schoon!! Samen met mijn chirurg lazen we het rapport verder door en we kwamen bij een voor ons onbekend woord,waarachter 'geen' stond.Guy vraagt wat dat woord betekent en het blijkt over de bloedvaten te gaan . In deze zin staat gewoon dat ook in de bloedvaten GEEN kanker cellen zijn aangetroffen.Wat een geweldig nieuws. Opeens herinneren we ons het gesprek met Dr Rutgers die ons in Amsterdam uitlegde dat deze kwajongens,zich niet alleen via de lymfe banen verspreiden maar dat er
ook zomaar een tentakeltje in de ader aan de wandel kan gaan en dan zit het in je bloed!

Het blijft zuur ,dat na alle chemo kuren de borstamputatie en okselklier dissectie toch hebben moeten plaats vinden ,maar het is nu toch echt UIT mijn lijf! Dat dat zo is dringt bij mij echt veel later pas door. Dat dit toch echt wel glorieus nieuws is!Ik was ook niet echt bezig met de uitslag ,zoals ik al de hele kanker bestrijding overeind ben gebleven!Niet bezig zijn met al die spannende dingen  of het wel of geen goede uitslag is !Dat maakt je gek!En IK heb er alles aan gedaan om het te bestrijden !

*When it's out of my hands,can't control it,I have to let it be!
Don't waste  good energy and think positive!*
Ik houd me dan bezig met genieten van , van alles!!Positiviteit halen uit alle kleine dingen die je blij maken.
En we zien het wel als we dat gesprek of die operatie hebben.Het is toch zoals het is .

Thuis gekomen dringt het nog niet echt tot me door en we roepen wel dat we gebak gaan halen voor ons en de meiden vanmiddag ,maar ik moet zeggen ik besef het pas écht als we ook daadwerkelijk aan dat gebak zitten met hen!Maddy zegt tussen twee happen door : "Dus de kanker is dan nu echt uit je lijf mammie?!!!"Eeeuuuhhhm ,ja dat klopt!
Waarom dan nog bestraling?Nou omdat er nog wel eens een kliertje in de oksel achtergebleven kan zijn.
En er ook bestraald gaat worden op het eerst volgend lymfeklier 'station' na de oksel, het gebied dat inoperabel is ,achter het sleutelbeen.Dit kan echter pas 5 tot 6 weken na de operatie in verband met wondheling,dus na de afspraak met de radioloog weet ik hoeveel bestralingen en wanneer.De hormoon behandeling gaat ook binnenkort starten en hiervoor krijg ik spoedig een afspraak bij mijn oncoloog.

'Just let it lie....'

Jahaaa het circus gaat nog wel even door!Die hormoonbehandeling ,in de vorm van 5 jaar tabletten slikken  om de hormoon aanmaak  plat te leggen, heeft ook weer allerlei bijwerkingen blijkbaar...maar :
Dat zie ik dan dus wel weer!Zie *...*!So for now I will 'Let it Lie' zoals ooit zo mooi gesproken door Meg Ryan in one of my favorite movies ever 'When Harry met Sally'!En niet er achter aan zoals Harry dan zegt 'you can't just let it lie ,cause it's already out there', ja dat zal dan wel,Harry!!


Na de uitslag donderdag ben ik gaan kijken naar de laatste schaatsles van Madelief's klas,zitten op een bankje en in en uit de auto kan toch niet teveel zijn?En vrijdag was de planning álleen mee te gaan naar het discobowlen van dezelfde klas, mijn zus zou rijden en ik kon dan ook weer eens mee na al die maanden!
Echter dochter 2 ,kreeg 's middags haar carnaval outfit thuis gestuurd en dat was helaas te klein!
Of ik please nog even mee ging naar één winkel om een nieuw carnavals jurkje te zoeken.Ik voelde me gevleid dat ze dat zó leuk vond  en besloot dat we het in die ene winkel wel voor elkaar zouden krijgen.

Túúrlijk!Even vergeten dat dan de maat van pakje A uitverkocht is ,over naar pakje B,niet leuk,over naar pakje C,verkeerd model, pakje D foute cup maat,pakje E valt wat klein...roef roef zoeken naar andere maat,oh nee ben er te dik in, pakje F weet niet lijkt erg op pakje van vorig jaar...nee is toch wel anders doe maar.OK!Gekocht, bedenk ik me dat van het pakje dat we het leukst vonden en waarvan de maat niet goed was,er nog één op de pop zit!Weer in de rij, ruilen en BLIJ kind!
Genoeg carnaval voor mij dit jaar!

's Avonds zit ik te huilen van de pijn. En ik ben zo moe, kan de ene voet echt niet meer voor de andere krijgen.Ik heb die linker arm amper gebruikt ,gewoon mijn oefeningen gedaan meer niet,maar píjn!AUW!
Op mijn borstbeen ook veel last,maar dat is dan ook de aanzet van de operatie.Vanaf daar lag alles open en die borstspier is geraakt dat kan niet anders ,zoals chirurg ook uitlegde ,hij heeft moeten snijden in die kapsel van die spier,dus logisch dat ik bij alle bewegingen pijn voel.Steken in mijn borst en in mijn zij,dat begrijp ik niet helemaal.Mijn arm is verdoofd én pijnlijk!Het hele gebied rondom elleboog en mijn bovenarm voelen alsof je bij de tandarts verdoofd bent geweest.De tinteling en het 'dove'gevoel zijn daar, maar tevens is er ook de pijn alsof ik dáár geopereerd ben.Tot in mijn vingertoppen ,zijn er delen gevoelloos.Net achter op mijn rug,waar mijn litteken eindigt,is erg gevoelig.Ook voel ik pijn op mijn litteken vóór, die hetzelfde is als de pijn die ik voelde toen ik chemo had en mijn borst er nog zat...zo raar!
Één ding is duidelijk ,in mijn enthousiasme weer over de grens gegaan.Ook al doe ik rustig aan met mijn linker arm,alle energie die ik verbruik door teveel te dóén,kan niet naar het genezen. De veranderingen in mijn arm komen door het verschil in vocht transport.Er zijn diverse spiertjes en zenuwen doorgesneden en die moeten genezen!En door dat er de ene keer minder vocht in mijn arm blijft hangen dan de andere keer
kunnen die pijntjes en tintelingen toe of afnemen!Die 2 dagen op pijn medicatie door gekomen ,maar ik weet dat is niet waar de medicatie voor bedoeld is!Om door te bikkelen!!
Niet dat ik nu één of ander college over 'How to treat your body', wil gaan houden ,maar dat luisteren naar je lichaam beter voor je is dan maar door te gaan op ibu,paracetamol of verzachtende spierbalsems is wel een feit.Zelf lig ik ook echt niet óm bij t eerste kuchje maar er zijn grenzen .En néé ,
daar luisterde ik niet naar!Door die middelen roept je lijf S T O P ,maar je hoort het niet meer!

Maar genoten heb ik wel deze dagen .Nu maar weer een stapje terug...!Luisteren!

Dus vandaag was het  alleen film maar wat voor één!! Heerlijk om even samen  weer terug te zijn op die mooie dag! En nu weer rust!