De maandag met zonnestralen voor ik start met 16 andere dagen vol andere stralen!
Dinsdag is het zover,mijn eerste bestraling. Vorige week hebben ze een 'scan ' gemaakt ,dus de primeur om op zo'n apparaat te gaan liggen heb ik gehad!Vreemde gewaarwording...vooral het idee dat ik willens en wetens vrijwillig achterblijf in een ruimte om vervolgens blootgesteld te worden aan stralen die voor anderen schadelijk zijn. Waarom...omdat ze dingen kapot maken,cellen doden!Kankercellen maar ook gezonde cellen. De gezonden herstellen zich maar de kankercellen worden geëlimineerd.
Het blijft een eenzaam idee zo toch he, kankerbestrijding!Ondanks de warmte ,liefde zorg en aandacht
van mijn gezin ,ouders ,zus,zwager en velen meer in familie en vrienden om ons heen ,voelt het toch eenzaam.Evenals een zwangerschap,het gebeurt in mijn lijf en in mijn hoofd ,16 andere dagen vol andere stralen!
Ik heb er ook te lang mee 'onder de oppervlakte' geleefd.Met deze rotziekte !Sterk zijn , vechten ,niet teveel aanwezig laten zijn in mijn/ons leven.Zo normaal mogelijk doorleven .En vooral mee blijven varen in de wildwaterbaan,nu 168 dagen vanaf het moment dat ik hoorde dat ik borstkanker had!
Nu ben ik bij het eigenlijk één na laatste traject,terwijl ik het laatste traject al ben in gegaan. De hormoon therapie 'slik ' ik letterlijk ook al weer enkele weken!Die duurt echter 7 jaar dus nog al wat jaartjes te gaan .
Deze therapie geeft me als bijwerking bizarre moodswings,waar ik echt aan moet gaan werken.Haar,haar,haar,maar dan daar waar ik het niet wil!Misselijkheidsaanvallen.En de zeer bekende opvliegers. Maar zodra de bestralingen achter de rug zijn heb ik wel het idee dat ik minder bezig kan zijn met bestrijden!Eindelijk meer met herstellen en verwerken van wat me allemaal overkomen is in de alles verwoestende en tevens alles reinigende wild wildwaterbaan genaamd 'cleansing therapy' !
' Cleansing ' :genezen van- en vechten tegen kanker!
Het is meer een wildwater kajak race waarin ik me gevoeld heb. Een struggle in 'troubled water',
met allemaal andere kajakken om me heen die net niet in deze vreselijk nare stroming terecht zijn gekomen ,maar mij wel willen steunen en adviseren hoe ik weer in 'still water' kan komen . Om daar bij te komen van deze nachtmerrie!
Hoe is het de afgelopen periode geweest?Ik heb steeds meer energie , ben heel gelukkig met alles wat ik weer wél kan. Heb heel hard gewerkt aan mijn arm die ik nu boven mijn hoofd kan neerleggen,HOERA!
Ja met een brein dat zich 38 waant en een lijf dat zich als een 88 jarige gedraagt,2 maten gegroeid is ,haar van een grijze baby en als ik in die spiegel kijk...zie ik een oud hoofd!Zucht , het valt niet mee,hoeraatjes te zien ,nou ja vooral hoeraatjes te voelen!Nee geen oud ,als in mijn bekende vertrouwde gezicht,helaas een gezicht dat in 7 maanden tijd zeker 7 jaar ouder toont!Niet gek ,I know,irrelevant, dat ook....maar dat ik er NU gelukkig mee ben ?NEE!Accepteren is voor in de toekomst het sleutelwoord!
Positief blijven over wat er allemaal gebeurt is kost me steeds meer moeite. Juist nu
ik op dat rustige meer dobber ,na alle gevaren overleefd te hebben valt alles als het ware op een plekje in mijn hoofd. De dagelijkse confrontatie met mijn lijf, zonder borst die toch 30 jaar bij me hoorde,dat enorme litteken waarom heen de huid nu aan het vervellen is ,zich verder keurig gedraagt hoor,gelukkig niet ontstoken geraakt,mijn hoofd in de spiegel dat niet dat van mij lijkt. We gingen naar de verjaardag van mijn dochters lieve vriendje...ben ik stik nerveus...super lieve mensen zijn het ,maar mezelf voorstellen als trotse mama aan oma's , ooms , tantes en vrienden van hem ,had ik toch liever gedaan met lang bruin haar ,2 maten slanker en een stuk gezonder dan als een kanker patiënt!ZO voel je je dus dan,onzeker..ook al ben en blijf ik ,ik!Nee ook weer niet ....voor kanker was ik echt anders ,bah!En die lieve dochter die is alleen maar vooral trots!Alleen daarom al ,ben ik trots!Respect voor Guy,Maddy en Madelief!
Respect voor mezelf , valt me zwaar...!Niet geleerd trots op mezelf te mogen zijn . Ben inderdaad vrij hard voor mezelf!Tsja, ieder zijn ding.
De nachten blijven slecht.Gelukkig is de pijn op mijn borstbeen en nou ja, de wond van wat eens mijn borst was ,sterk verminderd. Ik kan al weer op mijn buik slapen en op mijn linkerzij,wat ik altijd deed en dat geeft meer slaap gemak.Hiervoor in de plaats zijn de 'opvliegers' gekomen. Ik begrijp dat ik niet de enige vrouw ben met dit probleem,maar 41 jaar en dan 6 keer per nacht je bed uit om water over je polsen te gooien en wat af te koelen....zucht!Na alle andere onrustige nachten,al maanden,ik raak zo langzamerhand uitgeput!Ik las dit prachtig gedicht dat mijn gevoel zo sterk beschrijft:
"In de stilte van de nacht
Verschijnen de contouren
Van het weggelekte leven
Dat eens was en is verdwenen
Sluiert duisternis,de ogen wijd
In grijze en bruine varianten
Strelend langs de blote huid
In de stilte van de nacht
Is het licht zo ver nog
En de rug vermoeid rechtop
Glijdt langs de verhalen
Praten de gedachten
Zonder te beseffen
Dat het lichaam moet gaan rusten
In de stilte van de nacht
Reiken de signalen
Zacht fluisterende zinnen
Die het hoofd doen buigen
Struikelt het gevoel
Over strak geredigeerde waarden
In de stilte van de nacht"
Door Katja Gebbink
Nadat ik vorige week vier keer met mijn arts Dr Oei (oeioeioei) gesproken heb zijn 'we'er nu uit . Wat staat me te wachten ?Normaal zou ik, omdat ik onder de 51 jaar ben 25 keer bestraald worden ,zeg maar : we hebben een statistiekje..bepaalde kanker...boven of onder de 51 ,wel of geen amputatie...etc...even zoeken in welke categorie ik val.Ik zou dus gezien leeftijd en agressiviteit kanker komen op 25 keer bestralen. Dagelijks ,behalve op zater-,zon- en feestdagen !Echter:het litteken loopt erg ver naar achter door(te danken aan de eerste operatie waarbij mijn chirurg de poortwachtersklier niet kon vinden ..!),waardoor nu bestralen erg belastend wordt voor longen en hart!Dusssss dat wordt een heel wiskundig gedoe..om te bereiken dat ik wel voldoende bestraald kan worden ,waardoor de kanker aangepakt wordt maar de marge van hart en long belasting 'binnen de norm' blijft!Zo wordt er tegen je gepraat!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Dus bij de meting afgelopen woensdag is alles bekeken en daarna gemeten.
En komt mijn arts ,zelfs na overleg met zijn collega's in 2 ook bestralende ziekenhuizen uit op 16 bestralingen .Via een combinatie van fotonen en elektonen.Fotonen zijn de diagonale stralen en de electronen komen verticaal en kunnen op diepte worden afgesteld !Ook de 'breath hold therapy'die onder andere in Eindhoven wordt gebruikt hebben we besproken. Mijn lieve bezorgde zus kwam met dit verhaal , dat vanwege de bestraling van het lymfe centrum achter het borstbeen er een manier van bestralen bestaat die dus door inademing de borst kas vergroot waardoor je een soort van groter beschermingsschild voor het hart legt en dán komt de bestraling.Waardoor dus het hart minder bestraald wordt.Echter ,Eindhoven doet niet aan paracenale bestraling.Terwijl dat in mijn geval een heel belangrijk bestralingspunt is.Onze arts heeft zich goed laten informeren over mijn situatie en de conclusie luidt dat ik 16 keer bestraald wordt ,om te vernietigen en voorkomen dat kanker overleeft in mij.
Ik in de stress...hoho, ik denk weer wat te missen , eerst 25 keer nu 16 keer??
Verklaring: bij de bestraling in 16 keer is de dosering hoger dan in 25keer . Er is een enorme bijwerking geconstateerd op borstklierweefsel, bij vrouwen met borst onder de 51 wordt hiervoor gekozen. Ik heb echter geen borstklierweefsel meer,krijg dáár dus geen last van en kan een hogere dosering aan ,tenminste wat betreft de bijwerkingen dan. Ook is zorgvuldig gemeten dat de long en hart belasting binnen
'de marge' vallen !De bestraling zorgt ervoor dat de kanker cellen kapot gaan en zich niet meer kunnen verdelen .De gezonde cellen kunnen zich herstellen(als ik natuurlijk weer voldoende rust neem!)
Mooi want ik wil er graag zo gezond mogelijk uit komen ....uit die bestralingen!!!
Nog één bestraalde waterval te nemen en ik kan door met mijn leven!
Mijn hart wordt zo goed mogelijk gespaard
bij het geven van de bestralingen die mijn leven gaan redden ,maar:
mijn hart werd geraakt door de
prachtige nieuwe single van John Mayer- Shadow Days
hier zijn 'poetische' woorden die hopelijk snel ook echt op mij van toepassing zijn :
Did you know that you could be wrong
And swear yo're right
Some people been known to do it
All their lives
But you find yourself alone
Just like you found yourself before
Like I found myself in pieces
on my * bedroom* floor
Hard times help me see...
I'm a good man with a good heart
Had a though time ,got a rough start
And I finally learned to let it go
And I'm hoping,knowing somehow
That my Shadow days are over,now
Geen opmerkingen:
Een reactie posten