The Final Countdown

Ja laat ik het  dan toch maar zo zien...ondanks de 7 jaar hormoon therapie die , minus een paar weken, nog voor me ligt!
We maken een heus 'aftelstickervel 'met Madelief ,hoewel ik daar nooit zo van was maar ach nood breekt wetten!
Iedere bestralings dag een sticker.Voor mama....en als ze het goed volhoudt ....nou dan heeft ze het grootste cadeau dat er is : Life!

Het was een rare dag!Ik vind het fijn om snel naar het IVB(Verbeeten Instituut) te gaan,kan zo die eerste keer maar gehad hebben .Nadat ik word opgeroepen word ik begeleid naar  een eigen  kleedruimte.
Kamer 3 ,hoe toevallig mijn geboortedag(?!).

Guy mag ook mee . Daar kan ik mijn bovenlijf ontbloten en een badjas aantrekken om vervolgens naar de ruimte te gaan waar het bestralings apparaat staat.Tot onze verbazing kan ik de kleur van de bestralings- en kleedruimte aanpassen aan.....mijn gemoedstoestand(?)"Healing environment"Sympathiek,dus ik kies voor een pretty pink. Niet vanwege de pink ribbon borstkanker ,maar omdat ik dat altijd al een fijne kleur vind! Ach het kan me ook NIET boeien!
In deze had ik eigenlijk liever ook een muziekkeuze gemaakt ,maar de achtergrond muziek is al voor me gekozen . Ik hoor later onder andere Ronan Keating ,en Alicia Keys voorbij komen ,wat me prima bevalt.

de instelling van 'leafs'

Er staan vier monitoren in de tussenruimte ,om mij en de apparatuur in de gaten te houden.(Bang dat ik wegloop haha!)
Goh word ik ook eens gefilmd,live show,is het alleen voor een select publiek.Zij kunnen mij horen en zien en ik kan hen ook horen,mits ze de microfoon open gooien,natuurlijk!
We lopen door naar de bestralingsruimte.Daar ga ik op een zeer oncomfortabele plank liggen . Mijn armen boven mijn hoofd ,mijn hoofd gedraaid naar rechts,om de slokdarm wat te ontzien.Helemaal aan de stralen ontkomen gaat me niet lukken is al wel gezegd.De bestraling is zeer intensief en ik moet rekening houden met nare bijwerking wordt me nogmaals uitgelegd!De huid gaat kapot en ik zal door moeten. Niet zelf gaan smeren maar dáár om zalf vragen. Vermijd de zon!WAT?
Ja,  ik als zon aanbidder ...een jaar niet in de volle zon en zeker de komende maanden niet de bestraalde huid blootstellen aan direct zonlicht.Gezien het feit dat ik tot halverwege de hals bestraald word ...is dat lastig, in de zon zitten. Moet ik een shawl aan om die huid te beschermen .. in de zon(?)..dát in combinatie met de 'opvliegers'...TOP idee!Die shawls okay hoor, ben altijd enorm pro shawls en nu ik ze niet meer om mijn hoofd hoef te draperen,prima om ze weer te dragen waar ze voor bedoeld zijn,maar IN de zon??Zucht!En weer door!

De ruimte is koel en ik voel me verre van cool!
Heel precies wordt er zo aan me gedraaid en geduwd dat ik in precies de juiste houding lig. De eerder aangebrachte (getatoeëerde) spots dienen precies met de laser stralen te matchen .De lasers zie ik ook ,of ze matchen ?Daar vertrouw ik op!Twee verpleegkundigen zijn zorgvuldig hiermee bezig.
Grappig detail, ik heb onder mijn kaaklijn een moedervlek die als markeerpunt dient.Daar hoefde dus geen tatoeage punt gezet te worden .
 Okay, ik lig en dan word ik alleen gelaten.

De "environment" is niet voor iedereen "healing".Daar komt het besef:
Ik voel de stralen niet, ik zie de stralen niet..toch maken ze van alles kapot om kwaad te bestrijden!
Hoe identiek aan de ziekte die bestreden wordt!Je ziet deze niet en voelt deze niet ,toch is de ziekte er en wil je kapot maken!Ik hoor het verschil wel in het apparaat.Het maakt een typisch zoemend geluid ,nadat het geratel van de 'leafs'stopt.Leafs zijn  kleine loden plaatjes die zich in de juiste positie stellen om de straal naar het juiste punt te richten.(soort kleine zonnepaneeltjes)De exacte bestralingstijd is ongeveer 2 minuten. Maar omdat er diverse vlakken op verschillende manieren bestraald worden kost het steeds opnieuw instellen ook tijd!Dan lig ik daar ,ogen dicht en doe wat mijn kids gezegd hebben ,denk aan Disney en andere fijne dingen. Ik schrik op als ik geen gezoem meer hoor en een stem naast me klinkt.
De verpleegkundige vraagt me even te blijven liggen,het apparaat is in storing(heb ik dat?).Wil ik even omhoog ,of blijven liggen ,het probleem is in 5 minuten opgelost,want de technici gaan de computer resetten!Hoera, ik blijf wel liggen anders kunnen we qua laser-bestraling-bepaling weer opnieuw beginnen en daar heb ik geen zin in!Mijn arm doet vreselijk zeer , 'leg' me er bij neer.

Al pratende met verpleegkundige besef ik dat Disney ons voor altijd aan kanker zal doen denken.Ook in positieve zin. We zijn daar gestart in het aangaan met deze strijd en we gaan ook nieuwe herinneringen creëren als we klaar zijn met kanker!De technicus liep precies voorbij toen de storing optrad, toeval of lopen zij er altijd veelvuldig rond omdat er regelmatig storingen optreden?Het maakt niet uit, na enkele
minuten kan de lichtshow weer aan vangen.Ik heb geen keuze ,lig als vrijwillig slachtoffer van kanker in een koude ruimte met een zelf gekozen kleur in verlichting,tsjonge dat dan weer wel!
Maar wanneer kan je nog keuzes maken , wanneer worden deze je opgelegd ?Nu!
 Besef ik,  NU!
Na nog wat gezoem is het klaar.
Bestraling 1 is een feit. Ik sluit af met Guy door een definitieve prothese te gaan aanschaffen ,die andere was een 'nood prothese'.(waar kan je als vrouw toch blij van worden ??)Maar ben dan echt zo klaar met het hele verhaal ....ga een broodje doen met mijn zus die het ook allemaal niet meer zo trekt ,snap ik !
Ben blij met mijn nieuwe buitenkant.Maar ben bang voor de binnenkant.Weet dat dit zeker zo heftig is als een chemo!Alleen dat ging door heel mijn lijf.Nu, slokdarm en huid worden behoorlijk aangetast..stiekem..onzichtbaar beslopen door alles vernietigende stralen. In de hoop dat de slechte niet meer op staan en de goede zich weten te herstellen!En psychisch ...de dagelijkse confrontatie met de strijd die je levert...in overleven !
'In de hoop dat', natuurlijk komt dat goed!Dus niet te lang bij stil staan . Het is ter genezing van mijzelf,the healing environment!!'S avonds lekker bij babbelen en borrelen met my sweetest, since 20 years,  girlfriend en afsluiten met ...we zien wel hoe mijn lijf reageert!Ik kan er niet omheen ik moet er door heen!

The Final Countdown....15 to go!

"I guess there is no one to blame, we're leaving ground...will things ever be the same again??"