Thinking is the enemy of creativity!

Afsluiting schooljaar voor mij een zeer emotioneel gebeuren.De start van dit schooljaar liep even heel anders dan mijn plan was en dat heeft ook een schooljaar geduurd!Ik weet het, ik hoor bij de gelukkigen,sommigen zijn jaren aan kanker verbonden.Ik ben na 10 maanden 'klaar'. Niet genezen verklaard overigens,en eigenlijk ook niet uitbehandeld want ik krijg 7 jaar lang hormoon therapie,maar ik mag gaan opbouwen en door met leven.Zoals mijn oncoloog zei,het blijft wel altijd aan je 'kleven'.
Terug naar die dan toch eigenlijk,had ik gehoopt, zo mooie afsluiting van het schooljaar.
Sinds februari echter heeft onze dochter zich heel erg onbegrepen gevoeld door haar leraren.En er zijn vreemde dingen voor gevallen waardoor ook ik als moeder erg gekwetst ben.Ten eerste omdat ons meissie de verkorte cursus omgaan met teleurstellingen dit afgelopen jaar al wel gehad had,maar toch vonden de leerkrachten het nodig daar nog een schepje bovenop te doen!Maar ook persoonlijk. Als positief kritische ouder wordt je al snel als vervelend beschouwd en de alleswetende leerkrachten moet je hierbij niet tegen de haren in strijken want dan is het opeens niet meer allemaal zo fantastisch.Veren genoeg uitgedeeld in het begin van het jaar en de relatie was prima.Tot dat we een kritische noot raakten en dat werd niet opgevat als positieve betrokkenheid bij je kind en de relatie met de leerkracht.Maar als negatieve kritiek! De hand in eigen boezem steken, van dat spreekwoord hebben deze leerkrachten niet gehoord.En dat doet pijn.Al 12 jaar loop ik op deze school rond. Nooit eerder heb ik een persoonlijk dank je wel overgeslagen.Beleefd/onbeleefd,dat ben ik wel voorbij.Handje schudden,prettige vakantie en dank voor het fijne schooljaar(wat overigens gewoon je werk is!) Alle leerkrachten heb ik oprecht bedankt,niet uit beleefdheid maar vanuit mijn hart.Nu voelde ik het niet meer. Madelief was zo teleurgesteld en dat raakt je zo als ouder!En als leerkracht kun je zo een mooie rol vervullen , maar dat heeft Madelief het afgelopen half jaar niet zo ervaren.Ook in haar educatieve ontwikkeling zat een stagnatie,die niets met kanker te maken had.Zij is een uitstekende serieuze en zorgzame leerling en we hopen dat volgend jaar zij een positievere kijk heeft op haar leerkracht aan het einde van het schooljaar.Deze had ze beiden echt op een voetstuk staan,maar zoals ze zelf zegt,ze zijn er wel van afgevallen!
Ik kon het niet opbrengen,of sterker wilde het ook niet,dus in het kader van als je niets vriendelijks kunt zeggen, kun je misschien beter je mond houden,is dat wat ik heb gedaan.Als 'klasseouder' zeker namens de kids nog mijn best gedaan voor een afscheidskado,bedoel die kids ja daar doe je het zowiezo voor,dat in de klas gebracht samen met mijn mede klasseouder, maar daarna het lokaal verlaten.Zo verdrietig!Zo niet empathisch deze lui,keihard!Geen behoefte meer om daar verder negatieve energie aan te verspillen,maar zeer doet het wel!
Uiteraard had ik het liever anders gezien en naast alle ellende op ons bordje hebben Guy en ik daar samen nog zoveel energie ingestoken,maar tevergeefs!We hadden het echt graag anders afgesloten,maar het is zoals het is ...!Overigens heeft ze wél veel geleerd in dit schooljaar,meer dan wenselijk voor een 9 jarige.Maar ook dat heet groei!En ze heeft er zich door haar positivisme en relativeringsvermogen fantastisch door heen geslagen!Ja ik heb het over onze dochter van,nu 10!
Los laten moeten we het!

Drie dagen oud was het nieuwe schooljaar toen wij het vreselijke nieuws kregen over mijn ziekte...en nu 10 maanden verder,mogen we terugkijken op een overlevingstraject.De kinderen zijn in die maanden zo 'volwassen' geworden en begrijpen meer van het leven dan ik tot een jaar geleden!

We zijn allemaal anders tegen dingen aan gaan kijken.Hoe clichée dat ook mag klinken en nogmaals,de wereld is hard en de tijd te kort om je te laten overspoelen door  negatieve invloeden!

Mensen kijken,maar zien niet.Mensen voelen,maar raken niet!Mensen denken,maar ervaren niet!

Geen gezweef,of psychologisch geblaat maar het stopzetten van je denken werkt baanbrekend.Zen,mindfullness, in deze hectische wereld gaan meer en meer mensen mediteren.
Loslaten van gedachten, is ook loslaten van angsten,oordeel,verdriet en het bewustzijn van het NU.
Ik was veel bezig met het verleden en toekomst.Logisch natuurlijk.Maar ik heb lang geleefd zonder daar echt bij stil te staan.Als ik een koffietje deed bij een vriendin was ik toch vaak nog bezig met hoe en wat ik  die dag op mijn werk beleefd heb.En deed ik dat wel goed, wat kan ik volgende keer beter doen?
En al bezig met wat er nog te doen is, de rest van de dag.Denken,denken,denken!Het stop zetten is niet gemakkelijk.Maar werkt rustgevend.Vraag een arend hoe laat het is en hij zal je zeggen het is NU!
(Be)Leven in het nu!Ervaren met al je zintuigen en niet kijken naar mensen, maar mensen ZIEN!

Op naar een nieuw schooljaar.Iedereen krijgt weer nieuwe kansen,nieuwe doelen,dat van mij en ons gezin was buiten proporties afgelopen jaar en zeer onverwacht en ongewenst!Maar we sloegen ons erdoorheen en ik heb nu de eerste drie maandelijkse controle alweer gehad!Zowel de chirurg als de oncoloog zijn tevreden over mijn herstel proces.De bijwerkingen van de hormoon therapie zijn onaangenaam maar helpen me overleven en zijn draaglijk,ach alles went!Mijn wimpers kunnen weer mascara dragen,mijn haar groeit als een dolle.Mijn linkerarm kan weer een kaartje uit de parkeergarage halen,blijft pijnlijk en lastig, maar verhinderd me zwaar niet.Zoveel herstel,'werk aan de winkel', zowel fysiek als mentaal!Maar geen geklaag,IK mag door,door met leven..Ik heb op dit moment een kuchje, nooit eerder gehad,Daarvan kan je toch lichtelijk uit evenwicht raken. En nog meer Carpe Diem het nieuwe levensjaar.Het nieuwe jaar van onze meiden vieren!16 jaar geleden was ze er ,Maddy!En 6 jaar later,na een heleboel miskramen,dus zeer welkom,eindelijk Madelief!Vandaag groot feest!Tienerfeest!Disco,plonsen in het zwembad en barbeque met marsmallows toe!Wat een hippe gezellige party voor een 10- er .
Dan over 6 dagen onze "born on the fourth of july", sweet 16!Dat wordt prosecco aanslepen en sushi!
Want een beetje vieren kunnen we niet laten!Binnenkort toch weer eens Amstel 20 doen Zushi,ooit met een vriendin genoten,blijft een traktatie!
We vieren het leven en onze verjaardagen dit jaar samen in een groot feest!
Proosten op het leven en de liefde die we bij elkaar vinden samen met onze familie en vrienden met wie we al zo lang,en soms wat korter maar zeker zo intens, lief en leed delen!
'Cause that's life !We share and we live and love and learn.